«ß çíàþ, ÷òî òû ïîçâîíèøü, Òû ìó÷àåøü ñåáÿ íàïðàñíî. È óäèâèòåëüíî ïðåêðàñíà Áûëà òà íî÷ü è ýòîò äåíü…» Íà ëèöà íàïîëçàåò òåíü, Êàê õîëîä èç ãëóáîêîé íèøè. À ìûñëè çàëèòû ñâèíöîì, È ðóêè, ÷òî ñæèìàþò äóëî: «Òû âñå âî ìíå ïåðåâåðíóëà.  ðóêàõ – ãîðÿùåå îêíî. Ê ñåáå çîâåò, âëå÷åò îíî, Íî, çäåñü ìîé ìèð è çäåñü ìîé äîì». Ñòó÷èò â âèñêàõ: «Íó, ïîçâîí

Krali?elerin Y?netimi

Krali?elerin Y?netimi Morgan Rice Felsefe Y?z??? #13 FELSEFE Y?Z??? ani bir ba?ar? i?in her ?eye sahip: olay ?rg?s?, kar?? tema, gizem, y?rekli ??valyeler, k?r?k kalplerle dolu ye?eren a?klar, dalavere ve ihanet. Her ya?taki okuyucuya hitap ediyor ve saatlerce zihninizi me?gul tutabiliyor. T?m fantezi okurlar?n?n k?t?phanesinde bulunmas?n? tavsiye etti?imiz bir kitap. Books and Movie Reviews, Roberto Mattos KRAL??ELER?N Y?NET?M?'nde, ?mparatorluk'un d??man limanlar?na girerlerken Gwendolyn ulusundan geriye kalanlara s?rg?nde liderlik ediyor. Sandara'n?n halk? taraf?ndan kabul edilen halk?, saklanarak iyile?meye ve Volusia'n?n g?lgesi alt?nda yeni evlerini in?a etmeye ?al???yor. Guwayne'i kurtarmaya kararl? olan Thor, Lejyon karde?leriyle g?revine denizin en uzak noktas?ndan Ruhlar ?lkesi'nin i?aret?isi olan devasa ma?aralara do?ru devam ederken akla hayale s??mayan canavarlar ve yabanc? arazilerle kar??la??yorlar. G?ney Adalar'da Alistair kendini Erec i?in feda ediyor fakat her ikisini de kurtaracak beklenmedik bir d?n?? ger?ekle?iyor. Darius hayat?n?n a?k?, Loti'yi kurtarmak i?in her ?eyi riske at?yor hatta ?mparatorluk'la yaln?z ba??na kar?? kar??ya kalmay? g?ze al?yor. Fakat ?mparatorluk'la olan husumetin, sadece yeni ba?lad???n? fark ediyor. Volusia, Romulus'u katlettikten sonra y?kseli?ine ve ?mparatorluk'taki g?c?n? per?inlemeye devam ederek olmas? gereken zalim krali?eye d?n???yor. Gwen ve halk? kurtulacak m?? Guwayne bulunacak m?? Alistair ve Erec ya?ayacak m?? Darius, Loti'yi kurtarabilecek mi? Thorgrin ve karde?leri kurtulabilecekler mi?KRAL??ELER?N Y?NET?M?, karma??k yarat?ml? d?nyas? ve karakter anlat?m?yla, arkada?larla a??klar?n, rakiplerle davada?lar?n, ??valyelerle ejderhalar?n, entrikalarla siyasi dolaplar?n, gelen vakitlerin, k?r?k kalplerin, aldatmacalar?n, h?rslar?n ve ihanetlerin destans? bir hikaye. Asla unutamayaca??m?z bir d?nyaya bizi ?eken, her ya?tan her cinsiyetten insana hitap eden bir fantezi. Dikkatimi en ba?tan beri cezbetti elimden b?rakamad?m.. Bu hikaye, en ba??ndan beri h?zl? ?rg?s? ve aksiyon dolu konusuyla m?kemmel bir macera. ??inde s?k?lacak her hangi bir an kesinlikle yok. -Paranormal Romance Guild (D?n???m'le ilgili olarak) Morgan Rice Krali?elerin Y?netimi (Felsefe Y?z??? 13. Kitabi) Morgan Rice Hakk?nda Morgan Rice, USA Today’in 1 numaral? ?ok satan destans? on yedi Kitapl?k FELSEFE Y?Z???; on bir Kitapl?k (ve hala devam eden) gen? yeti?kin serisi 1 numaral? ?ok satan VAMP?R G?NL?KLER?; 2 Kitaptan olu?an (ve devam eden) k?yamet sonras? gerilim, 1 numaral? ?ok satan K?LET?CCARLARI ??LEMES?; ve yeni destans? fantezi serisi KRALLAR VE B?Y?C?LER Kitaplar?n?n 1 numaral? ?ok satan yazar?d?r. Morgan’?n Kitaplar? hem bas?l? hem de sesli olarak bulunabilir ve ?eviriler 25 dilde mevcuttur. Morgan sizi dinlemeyi ?ok seviyor, dolay?s?yla l?tfen www.morganricebooks.com (http://www.morganricebooks.com/) adresini ziyaret edip eposta listesine eklenin, ?cretsiz bir Kitap kazan?n, ?cretsiz hediyeler al?n, ?cretsiz uygulamalar? indirin, Facebook ve Twitter ile ba?lan?n ve irtibatta kal?n! Morgan Rice ??in Yaz?lan ?vg?lerden Baz?lar? “FELSEFE Y?Z??? ani bir ba?ar? i?in her ?eye sahip: olay ?rg?s?, kar?? tema, gizem, y?rekli ??valyeler, k?r?k kalplerle dolu ye?eren a?klar, dalavere ve ihanet.Her ya?taki okuyucuya hitap ediyor ve saatlerce zihninizi me?gul tutabiliyor.  T?m fantezi okurlar?n?n k?t?phanesinde bulunmas?n? tavsiye etti?imiz bir kitap.” –-Books and Movie Reviews, Roberto Mattos “E?lenceli bir epik fantezi.” –Kirkus Reviews “Dikkate de?er bir ?eylerin ba?lang?c? burada.” –-San Francisco Book Review “Aksiyon dolu …. Rice'?n yap?t? olduk?a sa?lam ve olay ?rg?s? merak uyand?r?c?.” –-Publishers Weekly “S?rpizlerle dolu bir fantezi …. Bu, gen? yeti?kin fantezi serisi olma belirtisinin sadece ba?lang?c?.” –-Midwest Book Review Morgan Rice Kitaplar? KRALLAR VE B?Y?C?LER EJDERHALARIN Y?KSEL??? (1. Kitap) CESURUN Y?KSEL??? (2. Kitap) ONURUN BEDEL? (3. Kitap) B?R KAHRAMANLIK OCA?I (4. Kitap) G?LGELER D?YARI (5. Kitap) CESURUN GECES? (6. Kitap) FELSEFE Y?Z??? KAHRAMANLARIN G?REV? (1. Kitap) KRALLARIN Y?R?Y??? (2. Kitap) EJDERHALARIN KADER? (3. Kitap) B?R ?EREF HAYKIRI?I (4. Kitap) ?EREF YEM?N? (5. Kitap) KAHRAMANLIK SALDIRISI (6. Kitap) KILI? AY?N? (7. Kitap) S?LAHLARIN TESL?M? (8. Kitap) B?Y?L? G?KY?Z? (9. Kitap) KALKAN DEN?Z? (10. Kitap) ?EL???N H?K?MDARLI?I (11. Kitap) ATE? ?LKES? (12. Kitap) KRAL??ELER?N Y?NET?M? (13. Kitap) KARDE?LER?N YEM?N? (14. Kitap) ?L?LER?N D??? (15. Kitap) ?OVALYELER?N MIZRAK D?V??? (16. Kitap) SAVA?IN ARMA?ANI (17. Kitap) K?LET?CCARLARI ??LEMES? ARENA B?R (1. Kitap) ARENA 2 (2. Kitap) VAMP?R G?NL?KLER? D?N???M (1. Kitap) SEV?LM?? (2. Kitap) ALDATILMI? (3. Kitap) YAZGI (4. Kitap) ARZULANMI? (5. Kitap) N??ANLI (6. Kitap) YEM?NL? (7. Kitap) BULUNMU? (8. Kitap) CANLANDIRILMI? (9. Kitap) G?M?LM?? (10. Kitap) KADER (11. Kitap) FELSEFE Y?Z??? serisini sesli kitap format?nda dinleyin! Morgan Rice © 2014 T?m haklar? sakl?d?r. Bu yay?n?n herhangi bir b?l?m?, 1976 ABD Telif Haklar? Kanunu ile izin verilenin d???nda, yazar?n ?nceden izni olmaks?z?n, hi?bir formatta ve hi?bir ama?la ?o?alt?lamaz, da??t?lamaz veya yay?lamaz veya bir veri taban? veya bilgi kurtarma sisteminde saklanamaz. Bu eKitap sadece sizin kullan?m?n?z i?in lisanslanm??t?r. Bu eKitap ba?kalar?na tekrar sat?lamaz veya verilemez. E?er bu kitab? payla?mak istiyorsan?z l?tfen her birey i?in birer ek kopya sat?n al?n. E?er bu kitab? okuyorsan?z fakat sat?n almad?ysan?z veya sadece sizin kullan?m?n?z i?in sat?n al?nmad?ysa l?tfen sat?n alan ki?iye iade edin ve kendinize bir kopya sat?n al?n. Yazar?n eme?ine sayg? g?sterdi?iniz i?in te?ekk?r ederiz. Bu kitap kurgusal bir eserdir. ?simler, karakterler, i?letmeler, kurulu?lar, mek?nlar, olaylar ve durumlar yazar?n hayal ?r?n?n?n eserleridir ve kurgusal ama?la kullan?lm??t?r. Ger?ek hayattaki ?l? veya ya?ayan herhangi biri ile benzerlik tamamen tesad?f?dir. Telif haklar? RazoomGame’e ait Jacket adl? eser, Shutterstock.com lisans? ile kullan?lm??t?r. B?R?NC? B?L?M Thorgrin k?kreyen yanarda?dan y?zlerce metre a?a??ya do?ru ?amur i?inde yuvarlan?rken kafas?n? kayalara vuruyordu. D?nya ba??n?n ?zerinde d?nerken onu durdurmaya ?al???yor, tutunmaya ?abal?yor, ama yapam?yordu. Biryandan da g?z?n?n ucuyla kendisi gibi yama?tan tekrar tekrar yuvarlanan, d????lerini yava?latmak i?in ?aresizce kayalara, ya da bulduklar? her ?eye tutunmaya ?al??an karde?lerini g?r?yordu. Thor aradan ge?en her saniyeyle birlikte yanarda??n tepesinden ve Guwayne’den gittik?e uzakla?t???n? g?r?yordu. Tepedeki barbarlar?n bebe?ini kurban etmek ?zere olduklar?n? d???nd?k?e ??ld?r?yordu. Ellerini ??lg?nlar gibi ?amura saplad?, tekrar tepeye ula?abilmek i?in ?aresizce ?abalad?. Ama her denemesinde ?ok az yol alabiliyordu. Patlamalarla birlikte da? ?zerine k?l ya?arken etraf?n? g??l?kle g?r?p nefes alabiliyor, kendisini korumaya ?al???yordu. Adeta t?m evrenin y?k? omuzlar?na binmi?ti. Her ?ey o kadar h?zl?yd? ki, o daha hissedemeden ger?ekle?iyordu. A?a??ya bakt???nda keskin kayalardan olu?an zemini g?rd?. Oraya d??erlerse hepsinin ?lece?ini biliyordu. Sonra g?zlerini yumdu, ald??? e?itimleri, Argon’un ??rettiklerini, annesinin s?zlerini d???nd?. Sakin olmaya ve i?indeki sava??? g?c? tekrar canland?rmaya ?al???yordu. Hayat? g?zlerinin ?n?nden ge?iyordu. Bu onun son imtihan? olabilir miydi? Dua etmeye ba?lad?. “L?tfen tanr?m, e?er varsan beni kurtar. Bu ?ekilde ?lmeme izin verme. G?c?m? toplamama yard?m et. O?lumu kurtarmama yard?m et.” S?zleri s?ylerken test edildi?ini, kaderine kar?? gelmesi i?in bir ?eyin onu zorlad???n? d???nd?. ?etin bir sava??? imtihan?ndan ge?iyordu. G?zlerini kapatt?, d?nya yava?lamaya ba?lad?, f?rt?nan?n ortas?nda art?k sakin ve huzurluydu. Damarlar?ndan avu? i?lerine do?ru y?kselen s?cakl??? fark etti, kendisini bedeninden b?y?k hissediyordu. Sonra bedeninden d??ar? ??kt?, da??n yamac?ndan a?a?? do?ru yuvarlanan halini g?rd?. O anda art?k bedeninde olmad???n? fark etti. Art?k daha y?ce bir varl?kt?. Tekrar bedenine d?nd???nde, avu?lar?n? ba??n?n ?zerine kald?rd?, avu? i?lerinden d??ar?ya do?ru parlayan beyaz ????? g?rd?. I???? y?nlendirerek kendisinin ve arkada?lar?n?n etraf?nda bir k?re olu?turdu, art?k ?amur bitmi?ti. Hala d???yorlard? ama ?amur onlara kalkan olan k?renin ?zerinden kay?p ge?iyor, onlara ula?am?yordu. Yama?tan kaymaya devam ediyorlard? ama art?k ?ok daha yava?lam??lard? ve da??n ete?inde k???k ve g?venli bir platoya do?ru y?nelmi?lerdi. Kafas?n? indirdi?inde dizlerine kadar gelen s?? bir suda durduklar?n? g?rd?. ?a?k?nl?kla etraf?na bakt?, da?a d?nd???nde ???k k?resinin ?zerlerine ya?mas?n? engelledi?i t?m o enkaz? g?rd?. Bunu yapt???na inanam?yordu. “Herkes iyi mi?” dedi O’Connor. Thor, Reece, O’Connor, Conven, Matus, Elden ve Indra’y? g?rd?. Hepsi ?ok sars?lm?? ve parmak u?lar?na kadar titriyorlard?, ama ufak tefek yaralar?n haricinde mucizev? bir ?ekilde hayattayd?lar. Suratlar?n? temizlediler; hepsi sanki k?m?r madeninden ??km?? gibi kapkarayd?. Thor, arkada?lar?n?n g?zlerinden hayatta kald?klar? i?in ne kadar mutlu olduklar?n? ve ona ne kadar minnettar olduklar?n? okuyabiliyordu. Thor, birden d?nd? ve da??n tepesine do?ru bakt?, akl?nda kalan tek ?ey vard?; o?lu. “Oraya tekrar nas?l ula?aca??z?” diye sordu Matus. Ama daha s?zlerini bitirmeden Thor, ayak bileklerini sarmalayan bir ?ey hissetti. Ba??n? e?di?inde irkildi, kal?n, yap??kan ve g??l? garip bir yarat???n ayak bileklerinden bald?r?na do?ru sar?larak ??kt???n? g?rd?. Bu, uzun, iki ba?l? y?lanbal???na benzeyen bir yarat?kt? ve diliyle t?slama sesi ??kart?rken bacaklar?ndan yukar?ya do?ru sar?lm??t?. Yarat???n derisi Thor’un bacaklar?n? yakmaya ba?lam??t?. ?nce tekme atmaya ?al??t? sonra k?l?c?n? ?ekerek yarat??a do?ru sallad?. Di?erleri de ayn? ?ekil k?l??lar?n? ?ekerek etraf?n? sard?lar. Kendi baca??n? yaralamamak i?in dikkatlice yarat???n bir kafas?n? kopard?. Yarat?k ac?yla Thor’u b?rakt? ve t?slayarak tekrar suda kayboldu. Thor’un bileklerindeki korkun? ac? da ge?mi?ti. O’Connor yay?n? ?ekip okunu yarat???n arkas?ndan f?rlatt? ama ?skalad?. Tam o anda Elden’?n ???l?klar? duyuldu. ?? yarat?k daha ayn? anda kendisine sald?rm??t?. Thor ?ne do?ru at?ld? ve O’Connor’?n baca??ndan yukar?ya do?ru yarat??? kesti. Bu s?rada Indra Elden’a “K?m?ldama!” diye ba??r?yordu. Yay?n? ?ekti ve yarat?klara do?ru ?? h?zl? ok sallad?. Tam isabetle Elden’?n derisini s?y?rarak ???n? de vurdu. O’Connor ?ok olmu?tu. “Deli misin sen!” diye ba??rd?. “Neredeyse baca??m? vuracakt?n!” Indra g?l?msedi. “Ama vurmad?m. ?yle de?il mi?” Thor sudaki hareketlili?in artt???n? fark etti. Arkas?n? d?nd???nde d?zinelerce yarat???n onlara do?ru geldi?ini g?rd?. Sudan bir an ?nce ??kmalar? gerekti?ini biliyordu. Thor ?a?k?nd?, g??s?zd? ve bitkin d??m??t?. G?c?nden geriye ?ok az kalm??t? ve arka arkaya ayn? g?c? kullanamayaca??n? biliyordu. Yine de bedeli ne olursa olsun son bir kez denemek zorundayd?. Denemezse asla geri d?nemeyeceklerdi, yarat?klarla dolu bir suda can verecek ve o?lunu hi?bir zaman kurtaramayacakt?. Bu t?m g?c?ne mal olabilir, g?nlerce zay?f kalabilirdi ama umurunda de?ildi. Guwayne yukar?da savunmas?z ve yard?ma muhta?t?. Barbarlar?n elindeydi ve bir ?eyler yapmas? gerekiyordu. Yarat?klar ?zerine do?ru gelirken g?zlerini kapatt? ve tekrar avu?lar?n? havaya kald?rd?. “Yaln?z ve tek Tanr? ad?na,” diye ba??rd?. “Sana g?klerin yar?lmas?n? ve bulutlar?n bizi yukar? almas? i?in g?ndermeni emrediyorum!” S?zc?kler Thor’un a?z?ndan karanl?k ve derin bir ses tonuyla ??kt?. Art?k Druid olmas?n? kabullenmekten korkmuyordu ve Druidler’in g??s?nde ve havada titre?im sa?t???n? hissediyordu. Bir anda g??s?n? saran inan?lmaz bir s?cakl?k hissetti. S?zler a?z?ndan ??karken istedi?inin ger?ekle?ece?ini biliyordu. Sonra feci bir g?mb?rt? duyuldu; Thor yukar? bakt???nda g?ky?z?n?n de?i?meye ba?lad???n? g?rd?. G?ky?z? koyu mor rengini alm??, bulutlar kabarmaya ba?lam??t?. Ard?ndan yuvarlak bir delik a??ld?, ard?ndan parlak k?rm?z? bir ???k ve onun arkas?ndan onlara do?ru inen boru ?eklinde bir bulut g?z?kt?. Saniyeler i?inde Thor ve di?erleri kendilerini bir hortumun i?inde buldular. Thor etraflar?n? saran bulutlar?n nemini hissedebiliyordu. Sanki ?????n i?inde kaybolmu?lard?. Saniyeler sonra bildi?i her ?eyden daha hafifti ve yukar?ya, g?ky?z?ne do?ru ?ekiliyordu. Kendisini evrende s?z?l?rken hissediyordu. Da??n yamac?ndan yukar?ya, daha yukar?ya y?kseliyordu. T?m enkaz? ge?ti, kendilerini koruyan kalkan? ge?ti, da??n tepesine ula?m??t?. Bulut onlar? yanarda??n en tepesine g?t?r?p nazik?e b?rakt?. Sonra aniden ortadan kayboldu. Thor karde?leriyle beraberdi ve ona ?a?k?n g?zlerle tanr?ym?? gibi bak?yorlard?. Ama Thor ?imdi bunlar? d???nm?yordu. D?nd? ve h?zl?ca platoyu s?zd?, ?u an sadece ?n?nde ellerinde be?ikle volkan?n k??esinde duran ?? barbar? d???n?yordu. Sava? ???l?klar?yla onlara do?ru at?ld?. ?lki ona do?ru d?nd?, ileri at?ld?, ama Thor teredd?t etmeksizin kafas?n? kesti. Di?er ikisi de ona d?nd?, deh?et i?inde kalm??lard?. Thor k?l?c?n? birisinin kalbine saplad? ve d?nerek k?l?c?n?n arkas?yla di?erinin surat?na vurdu, ???l?klar i?inde volkan?n k??esinden a?a??ya att?. Hemen geri d?nd? ve be?ik yere d??meden yakalad?. A?a??ya bakt?, kalbi zaman?nda yeti?menin verdi?i heyecanla deli gibi at?yordu. Guwayne’i ??kart?p kollar?na almak i?in sab?rs?zlan?yordu. Ama be?i?in i?ine bakt???nda t?m d?nyas? y?k?ld?. Be?ik bo?tu. T?m d?nyas? donmu?tu. Orada ?ylece kalakald?. Yanarda??n i?ine bakt?, a?a??dan yukar?ya do?ru y?kselen alevlerden ba?ka bir ?ey yoktu. O?lunun ?ld???n? biliyordu. “HAYIR!” diye ba??rd?. Dizlerinin ?zerine ??kt?, g?ky?z?ne hayk?rd?; a?larken ba??r??lar? t?m da?da yank?lan?yordu. Ya?am?n? u?runa feda edebilece?i her ?eyini kaybetmi? bir adam?n ilk hayk?r??lar?yd?. “GUWAYNE!” ?K?NC? B?L?M Denizin ortas?nda, ?ss?z bir adan?n y?kseklerinde yaln?z bir ejderha u?uyordu. Hen?z b?y?memi? yavru bir ejderha. Tiz ve delici ???l?klar? elbet bir g?n olgunla?aca??n?n habercisiydi. Bir zafer kazanm???as?na u?uyor, pullar? r?zg?rda dalgalan?yor, adeta her dakika b?y?rken pen?eleri k?sac?k ?mr?ndeki en de?erli ?eyi koruyordu. A?a?? bakt?, pen?elerinde s?cakl?k hissetti. Sonra de?erli y?k?n? kontrol etti. A?lama sesini duydu, k?p?rt?lar?n? hissetti ve bebe?in hala pen?elerinin aras?nda oldu?undan emin oldu. Bebek bilinen ad?yla “Guwayne’di.” Ejderha y?kseklere do?ru u?arken hala ba??r??lar? duyabiliyordu. Barbarlar han?erlerini onun ?zerine saplamadan bebe?i zaman?nda kurtarabildi?i i?in mutluydu. Guwayne’i saniye fark?yla onlar?n elinden kurtarm??t?. Kendisine emredilen g?revi en iyi ?ekilde yerine getirmi?ti. Ejderha ?ss?z adan?n ?zerine, insanlar?n g?remeyece?i kadar bulutlar?n aras?na y?kseldik?e y?kseldi. Sislerin i?inden aday? ve yanarda?? ge?ti, uzaklara ?ok uzaklara do?ru yol ald?.K?sa s?re sonra ?ss?z aday? geride b?rakm??, okyanusun ?zerinde yol al?yordu. Arkas?nda u?suz bucaks?z deniz ve g?ky?z?, milyonlarca mil boyunca bu s?kuneti bozacak hi?bir ?ey bulunmuyordu. Ejderha tam olarak nereye gidece?ini biliyordu. Bu ?ocu?u kendisinin hayal edebilece?inden daha ?ok sevebilecekleri bir yere. ?ok ?zel bir yere. ???NC? B?L?M Volusia Romulus’un ?zerine oturmu?, b?y?k bir zevkle, onun hala s?cak olan kan? sandaletli ayaklar?na, bacaklar?na bula?m?? olan ?l? bedenine bak?yordu. Bu hazz? adeta ya??yordu. Gen?li?inden beri ka? adam? s?rpriz bir ?ekilde ?ld?rd???n? kendisi bile bilmiyordu. Onun vah?ili?ini ve bunun hayattaki en b?y?k zevklerinden biri olmas?n? hep k???msemi?lerdi. ?imdiyse, Andronicus’u ?ld?r?p taht?n? elinden alan efsane sava??? Y?ce Romulus, ba?ka bir sava???n?n k?l?c?yla de?il onun taraf?ndan bizzat ?ld?r?lm??t?. ?mparatorlu?un y?ce h?kimi… Volusia b?y?k bir keyifle g?l?msedi. Y?ce imparator, kan g?l? i?indeki ayaklar?n?n dibinde ?ylece yat?yordu. Bunu kendisi yapm??t?. Volusia cesaretlenmi?ti. Her ?eyi yok edebilecek damarlar?ndaki ate?i hissediyordu. Kaderi vuku buluyordu. Zaman?n?n geldi?ini biliyordu. Kendi elleriyle kendi annesini ?ld?rebilece?inden emin oldu?u kadar bir g?n imparatorlu?a h?kmedece?ini biliyordu. “Y?ce efendimizi ?ld?rd?n!” dedi titrek bir ses. “Y?ce Romulus’u ?ld?rd?n!” Volusia arkas?nda duran ?ok olmu?, ?a?k?nl?k ve korku i?indeki adama bakt?. Romulus’un komutan?na. “Onu ?ld?rd?n,” dedi ?aresiz bir ?ekilde. “?ld?r?lemez olan adam? ?ld?rd?n…” Volusia sert ve buz gibi bir ifadeyle komutan?n arkas?na bakt?. Romulus’un y?zlerce adam? en iyi silahlarla donanm??, gemide s?ralanm??, bir dahaki hamlesinin ne olaca??n? merakla ona bak?yordu. Sald?r?ya haz?rd?lar. Romulus’un komutan?, arkas?nda emirlerini bekleyen bir d?zine adam?yla r?ht?ma inmi?ti. Volusia’n?n arkas?nda ise binlerce adamdan olu?an kendi ordusu bekliyordu. Romulus’un gemisi iyiydi ama say?ca ?ok azlard?. Adamlar? bu limanda kapana k?s?lm??t?. Buras? Volusia’n?n b?lgesiydi ve bunu biliyorlard?. Her hangi bir sald?r? veya ka??? onlar?n sonu olacakt?. “Bu hareketin kar??l?ks?z kalmayacak,” dedi komutan. “Romulus’un ona sad?k, s?rada bekleyen bir milyon adam? var. G?neyde, ?mparatorlu?un ba?kentinde emirlerini bekleyen bir milyon adam? daha var. Ne yapt???n? ??rendiklerinde hepsi birden harekete ge?erek ?zerine sald?racaklar. Y?ce Romulus’u ?ld?rm?? olabilirsin ama adamlar? hala hayatta. ?u an say?m?z az olsa da senin binlerce adam?n onun milyonlar?yla ba? edemeyecek. ?ntikam i?in gelecekler. Sonra, intikamlar?n? alacaklar.” “?yle mi?” dedi Volusia. G?lerek ona bir ad?m att?, avucundaki k?l?c? hissederek onun bo?az?n? kesti?ini hayal etti. Ve bunun i?in sab?rs?zlan?yordu. Komutan onun elindeki k?l?ca,  Romulus’u ?ld?ren k?l?ca bak?p yutkundu; akl?ndan ge?en d???nceleri okumu?tu. O anda Volusia g?zlerindeki ger?ek korkuyu g?rm??t?. “Gitmemize izin ver,” dedi. “Adamlar?m? g?nder. Onlar sana bir ?ey yapmad?. Bize alt?nla dolu bir gemi ver de konuyu kapatal?m. Adamlar?m? ba?kente g?t?reyim. Onlara senin masum oldu?unu s?ylerim. Bana sald?rmak isteyen Romulus’tu. Seni rahat b?rakacaklard?r. Burada kuzeyde bar?? i?inde ya?ayabilirsin. Onlar da kendilerine yeni ve kudretli bir imparator se?eceklerdir.” Volusia g?l?msedi, ?a??rm??t?. “?u anda zaten yeni ve kudretli imparatorunuza bakm?yor musun?” diye sordu. Komutan ?ok olmu?tu. Ona bakt? ve k?sa ama alayc? bir g?l?? f?rlatt?. “Sen mi?” dedi. “Ama sen arkas?nda sadece birka? bin adam? olan bir kad?ns?n. Bir adam? ?ld?rd?n diye Romulus’un milyonlarca adam?n? yenebilece?ini mi san?yorsun? Bug?n yapt???ndan sonra kurtulabilirsen ?ansl?s?n. Sana bir ?d?l ?neriyorum. Bu sa?ma konu?maya bir son verelim, sen de ben fikrimi de?i?tirmeden minnet i?inde bu teklifimi kabul et.” “Peki, kabul etmezsem n'olur?” Komutan g?zlerinin i?ine bakt? ve yutkundu. “Bizi burada ?ld?rebilirsin” dedi. “Bu, senin se?imin. Ama bunu yaparsan ayn? zamanda kendini ve adamlar?n? da ?ld?rm?? olacaks?n. Arkadan gelecek olan ordu hepinizi ezecektir.” “Do?ruyu s?yl?yor, efendim,” diye f?s?ldad? bir ses kula??na. Kendi komutan? Soku’yu g?rd?. Uzun boylu, ye?il g?zl?, bir sava??? ?enesine sahip, k?sa, k?v?rc?k k?z?l sa?l? adam yan?na gelmi?ti. “Onlar? g?neye g?nder,” dedi. “Onlara alt?n? ver. Romulus’u ?ld?rd?n. ?imdi ate?kes i?in bedelini ?demelisin. Ba?ka se?ene?imiz yok.” Volusia Romulus’un adam?na d?nd?. Tad?n? ??kartarak uzun uzun onu s?zd?. “?stedi?ini yapaca??m,” dedi. “Sonra, sizi ba?kente g?nderece?im.” Komutan g?l?msedi, tatmin olmu?tu ve gitmek ?zereydi. Volusia ?ne bir ad?m att? ve ekledi; “Ama yapt???m ?ey i?in saklanmayaca??m” dedi. Komutan durdu ve ?a??rm???as?na ona bakt?. “Seni ba?kente bir mesaj g?ndermen i?in yollayaca??m. ?mparatorlu?un yeni h?k?mdar? oldu?umu bilecekler. Ve ?n?mde diz ??kerlerse ya?amalar?na izin verece?im.” Komutan ona bakt?. ?a?k?nca yava??a kafas?n? sallad? ve g?l?msedi. “Annenle ilgili duydu?um dedikodular kadar ??lg?ns?n,” dedi. Geri d?nd? ve gemisine ??kan arkas?ndaki uzun rampaya do?ru y?neldi. Ona geriye d?n?p bakmadan “Alt?n? a?a??daki hangarlara y?kleyin” dedi. Volusia, sab?rla verece?i emri bekleyen kendi ok?u komutan?na d?nd? ve k?sa bir i?aret verdi. Komutan aniden d?nd? ve adamlar?na emri verdi. Sonra, ayn? anda ?ekilen on bin yay?n g?c?rt?s? duyuldu, u?lar? yak?ld? ve ate?lendi. G?ky?z? oklardan adeta kararm??t?. Ate?ten bir kavis olu?turan parlayan oklar?n yolculu?u Romulus’un gemisinde son buldu. Her ?ey o kadar h?zl? olmu?tu ki askerler daha kar??l?k veremeden gemi alevler i?inde kald?. Komutanlar?yla birlikte ???l?klar i?inde ?aresizce alevlerden ka?maya ?al???yorlard?. Ama se?enekleri yoktu. Volusia tekrar i?aret verdi. Sonra, art arda oklar gemiye do?ru havaland?, gemiyi kaplam??lard?. Oklar bedenlere sapland?k?a gemi ???l?klara bo?uluyor, baz?lar? can ?eki?irken di?erleri a?a??ya d???yordu. Kurtulu?u olmayan bir katliamd? bu. Volusia b?y?k bir memnuniyetle yanan gemiden arta kalanlara bakarken g?l?ms?yordu. Volusia’n?n adamlar? durdu?unda her ?ey sessizli?e g?m?ld?. Tekrar s?raya dizildiler, onun yeni emirlerini bekliyorlard?. Volusia ?ne ??kt?, k?l?c?n? ?ekti ve gemiyi r?ht?ma ba?layan kal?n halat? kesti. Halat koptu, gemi sahilden uzakla?maya ba?lad?. Volusia alt?n kaplamal? ?izmelerinden birini kald?rd?, yaya dayad? ve itti. Gemiden arta kalanlar ba?kentin kalbine do?ru s?r?klenmeye ba?lad???nda ki oraya varaca??n? biliyordu, geminin ard?ndan bak?yordu. Hepsi bu yanm?? gemiyi fark edecek, Volusia’n?n oklar?yla kaplanm?? Romulus’un adamlar?n?n cesetlerini g?recek ve bunun onun eseri oldu?unu bileceklerdi. Sava??n ba?lad???n? anlayacaklard?. Volusia a?z? ?a?k?nl?ktan a??k kalm?? yan?nda duran Soku’ya d?nerek g?l?msedi. “??te bu,” dedi, “benim bar?? teklif etme tarz?m.” D?RD?NC? B?L?M Gwendolyn g?vertenin ucunda, dizlerinin ?zerinde do?ruldu, korkulu?u kavrad?, a?r?yan eklemlerinin izin verdi?i ?l??de aya?a kalkt? ve ufka y?neldi. T?m bedeni a?l?ktan titriyordu, ufka bakarken kafas?n? zorlukla dik tutabiliyordu. Ayaklar?n? s?r?yerek d?nd? ve arkas?ndaki hayret edici manzaraya bakt?. Etraf?n? saran sisin i?inde g?zlerini k?st? ve t?m bu olanlar?n hayal mi yoksa ger?ek mi oldu?unu d???nd?. ?leride, u?suz bucaks?z ufuk ?izgisinin ortas?nda, dev bir liman?n ?n?nde, g?ky?z?ne do?ru y?kselen iki b?y?k alt?n s?tunun aras?ndan ?ehri g?rd?. G?ne?in hareketiyle ?ehrin ve s?tunlar?n rengi sar?ms? bir ye?ile b?r?n?yordu. Gwen bulutlar?n h?zl? hareketini fark etti. D?nya’n?n bu noktas?nda g?ky?z? m? farkl? hareket ediyordu, yoksa ona bu hissi veren bilincinin gidip gelmesi mi anlayam?yordu. ?ehrin liman?nda hayat?nda g?rd??? en y?ksek pruvalara sahip binlerce gemi, alt?nla dolu ?ekilde t?m ihti?amlar?yla duruyordu. Bu, okyanusun kenar?na in?a edilmi? ve sonsuza kadar orada olacakm?? gibi duran, hayat?nda g?rd??? en zengin ve muazzam bir ?ehirdi. O denli harikuladeydi ki Kraliyet Saray? adeta bir k?y b?y?kl???ndeydi. Gwen bu kadar yap?n?n bir arada olmas?na ?a??rm??t?. Orada kimlerin ya?ad???n? merak ediyordu. Soylu bir halk olmal?yd?. ?mparatorlu?un halk?. Gwen midesinde ani bir a?r? hissetti. Enkaz dev limana do?ru ilerliyordu. Yak?nda binlerce geminin aras?nda kalacaklar, ?ld?r?lmezlerse esir al?nacaklard?. Andronicus’un ne kadar vah?i, Romulus’un ne kadar barbar oldu?unu d???nd?. ?mparatorlu?un tarz? ?yleydi ve belki de denizde ?lmesi onun i?in ?ok daha iyi olacakt?. Gwen g?vertedeki hafif ayak seslerini duydu; d?nd???nde a?l?ktan bitkin d??m?? ama boynuz ?eklinde, titredik?e g?ne?ten parlayan alt?n bir heykele tutunarak aya?a kalkmay? ba?arabilmi? olan Sandara’y? g?rd?. Gwen ?????n tekrar tekrar yans?mas?na bakt?, sanki k?y?ya al???lmam?? bir i?aret verircesine parl?yordu. Sandara ?ehirden ziyade kuzeye, k?y?da, sanki hi? ayak bas?lmam?? gibi duran ormana bak?yordu. Gwen’in g?zleri yava? yava? kapan?rken ve bilinci gidip gelirken g?verteden a?a??ya do?ru d??t???n? hissetti. Hal?sinasyonlar gelip gidiyordu. A?l?ktan bilincini yitirmi?, neyin ger?ek neyin hayal oldu?unu anlayam?yordu. Gwen s?k ormanl?k alandan ??karak gemilerine do?ru gelen d?zinelerce kanoyu g?rd?. Yakla?t?k?a kanolardakilerin imparatorluktan olmad?klar?n? anlad?. Bunlar ellerinde boynuz tutan iri K?z?lderili sava???lar de?ildi, ba?ka bir ?rkt? bu. Koyu derili, par?ldayan sar? g?zlere sahip, ?efkatli g?z?ken ama kasl? erkek ve kad?nlar onu selamlamak i?in geliyorlard?. Gwen, Sandara’n?n bu ziyaret?ileri tan?d???n? fark etti. Bunlar Sandara’n?n halk?yd?. Gwen, geminin sars?ld???n? hissetti. G?verteye kancalar at?lm??, halatlar ba?lanm??t? ve gemileri g?venceye al?nm??t?. Y?nlerinin de?i?ti?ini hissetti. A?a??ya bakt???nda geminin bir y???n bal?k?? kay??? taraf?ndan s?r?klendikleri y?n?n, imparatorluk ?ehrinin tam tersine do?ru ?ekildiklerini g?rd?. Sandara’n?n halk?n?n onlar? kurtarmaya geldiklerini anlam??t?. ?mparatorluktan uzak, g?venli ba?ka bir limana. Gemileri keskince kuzeye do?ru d?nd?r?lm??, s?k ormanl?k alandaki daha k???k ve sakl? bir limana do?ru yol almaya ba?lam??t?. G?zlerini kapatt?, art?k rahatlam??t?. G?zlerini a?t???nda kendini korkuluklara yaslanm??, gemisinin ?ekilmesini izlerken buldu. Tam bitkinli?inin ?stesinden gelmi?ti ki bir anda ?ok fazla e?ildi?ini hissetti. Dengesini kaybetmi?, kayarak a?a?? d??mek ?zereydi. Panik i?inde g?zleri a??ld?, korkuluklara tutundu, ama ?ok ge?ti. A??rl??? d??me s?n?r?n? ?oktan ge?mi?ti. Kalbi panik i?inde at?yordu. Ya?ad??? onca ?eyden sonra k?y?ya bu kadar yakla?m??ken bu ?ekilde ?lemezdi. Gwen tam d??erken ani bir h?r?lt? duydu. Ard?ndan elbisesinin arkas?nda g??l? bir ?s?r?k hissetti. Y?ksek bir a?lama sesinin ard?ndan geriye do?ru, tekrar g?verteye do?ru ?ekildi?ini hissetti. Ah?ap g?vertenin ?zerinde tekrar g?vendeydi. Yan?nda duran Krohn’u g?rd???nde kendini ?ok mutlu hissetmi?ti. Krohn hayattayd? ve onu g?rd??? i?in ?ok mutlu olmu?tu. Son g?rd???nden ?ok daha fazla zay?flam??t?. Adeta bir deri bir kemik kalm??t?. T?m o karma?an?n i?inde Krohn’u kaybetti?ini an?msad?. Onu son g?rd???nde f?rt?nan?n ortas?nda g?verteden a?a?? do?ru iniyordu. G?vertenin alt?na saklanacak, di?erleri onun ?ld???n? sanacak, kendisini a? b?rakarak gemideki erzak pay?ndan feragat edecek ve b?ylece di?erlerine daha ?ok erzak kalacakt?. ??te bu Krohn’du. Her zaman ba?kalar?n? d???n?rd?. ?imdi tekrar karaya yakla??yorlar yeni bir ba?lang?ca gidiyorlard?. Krohn sevin?le Gwen’in surat?n? yalad?. Gwen de kalan son g?c?yle ona s?ms?k? sar?ld?. Arkas?na yasland?, Krohn yan?na uzanm??, kafas?n? g??s?ne yaslam??, sanki d?nyada ba?ka bir yer kalmam???as?na ona sokulmu?tu. Gwen dudaklar?ndan yanaklar?na do?ru s?z?len oradan boynuna do?ru akan so?uk ve tatl? bir s?v? hissetti. A?z?n? a?t?, doya doya i?ti. Bu duygu onu r?yalar?ndan uyand?rm??t?. G?zlerini a?t?, etraf?ndaki tan?mad??? suratlar?n bak??lar? aras?nda t?kanana kadar b?y?k bir i?tahla i?meye devam etti. Kontrols?zce ?ks?rmeye ba?lad???nda birisi onu do?rulttu, ?ks?rmesini durdurabilmek i?in s?rt?na vurdu. “??????,” dedi birisi. “Yava? yava? i?” Sakin ve nazik bir sesti. Kurtar?c?s?n?n sesi. Kafas?n? kald?rd???na surat? k?r???kl?klarla dolu ya?l? adam? g?rd?. G?l?msedi?inde t?m surat? k?r???yordu. Gwen a?a?? bakt?, d?zinelerce tan?mad??? surat, Sandara’n?n halk?, ona, yabanc?ya sessizce bak?yorlard?. Gwendolyn’in a?l??? ve susuzlu?u sona ermi?ti. Deli bir kad?n gibi at?ld?, a?z?na d?k?len tatl? s?v? her neyse onun bulundu?u keseyi kapt?, tekrar i?emeyecekmi??esine sonuna kadar b?y?k bir i?tahla bitirdi. “Yava? ol“ dedi adam. “ Yoksa hasta olacaks?n“ Gwen a?a??ya bakt???nda gemisini dolduran d?zinelerce sava???y? g?rd?. Sandara’n?n halk?. Y?z???n kurtar?c?lar? a?a??da, baz?lar? uzanm??, baz?lar? dizlerinin ?zerine ??km??, ellerinde bu s?v?n?n bulundu?u keseler, i?iyorlard?. Hepsi felaketin e?i?inden d?nm??t?. Aralar?nda kuca??nda Gwen’in yukar? adalardan kurtard??? bebe?i besleyen Illepra’y? g?rd?. Gwen bebe?in a?lamas?n? duydu?unda rahatlad?; ona bakamayacak kadar zay?f d??t???nde Illepra’ya emanet etmi?ti ve ?imdi onu hayatta g?rmek Guwayne’i an?msat?yordu. Gwen kararl?yd?; bu k?z bebek hayatta kalmal?yd?. Her ge?en dakika daha da rahatl?yordu. Aya?a kalkt? ve ne oldu?unu bilmedi?i bu i?ecekten biraz daha i?ti. Kalbi bu insanlara kar?? minnetle dolmu?tu. Hayatlar?n? kurtarm??lard?. Krohn hala yerde uzan?yor, kafas? Gwen’in kuca??ndayd?. Gwen ona uzand? ve i?kisinden verdi, sonra te?ekk?r edercesine ba??n? ok?ad?. Krohn sevgiyle ba??n? sallad?, hayat?n? bir defa daha ona bor?luydu. Ona bak?nca Thor’u hat?rl?yordu. Gwen tekrar Sandara’n?n insanlar?na bakt?; onlara nas?l te?ekk?r edece?ini bilemiyordu. “Bizi kurtard?n?z,” dedi. “Size hayatlar?m?z? bor?luyuz“ Gwen d?nd? ve arkas?nda diz ??ken Sandara’ya bakt?. Sandara ba??n? sallayarak ??yle dedi: “Halk?m borca inanmaz. Onlar i?in zor durumda olan birisini kurtarmak ?erefli bir davran??t?r.” Kalabal?k kenara ?ekildi ve Gwen kendisine do?ru gelen, liderleri oldu?unu d???nd??? belki elli ya?larda, ince dudakl? sert ?eneli ciddi adam? g?rd?. G?ne?te parlayan midye kabuklar?ndan yap?lm?? bir kolye takan adam onun ?n?nde diz ??kt?. Onu s?zerken sar? g?zleri tutkuyla parl?yordu. Ba??n? kald?rd? ve “Ben Bokbu,” dedi. Sesi kal?n ve g?venilirdi. “Sandara’n?n ?a?r?s?na cevap verdik ??nk? o bizden birisi. Hayatlar?m?z? riske atarak sizi kurtard?k. E?er imparatorluktan birisi bizi burada g?r?rse hepimizi ?ld?r?rler.” Bokbu ?ne e?ildi. Gwen Sandara ve kurtar?c?s?n?n yard?m?yla yava??a do?ruldu ve ona bakt?. Bokbu i?ini ?ekerek etraf?ndaki yorgun insanlara bakt?. “Art?k emniyetteler. ?imdi gitmeliler,” dedi bir ses. Gwen d?nd? ve Bokbu’ya do?ru yakla?an, eli m?zrakl? ve t?pk? di?erleri gibi ?zeri ??plak ve kasl? sava???y? g?rd?. “Bu yabanc?lar? denizin ?b?r taraf?na yollay?n,” diye ekledi. “Neden onlar i?in kan d?kelim?” “Ben senin kan?ndan?m,” dedi Sandra. ?ne ??kt? ve sert bir ifadeyle sava???n?n surat?na bakt?. “??te bu y?zden bu insanlar? buraya getirip hepimizi tehlikeye atmamal?yd?n,” dedi. “Halk?m?za utan? veriyorsun,” dedi Sandra. “Misafirlerimize nas?l davranmam?z gerekti?ini unuttun mu?“ “As?l senin onlar? buraya getirmen utan? verici,”  diye cevaplad? sert?e. Bokbu ellerini havaya kald?rd? ve ikisi de sustu. Bokbu ifadesizce duruyordu ve d???n?yordu. Gwendolyn se i?lerinde bulundu?u ??kmaz durumu d???n?yordu. Tekrar denize a??lmak onlar i?in kesin ?l?m demekti ama onlara yard?m eden bu insanlar? da tehlikeye atmak istemiyordu. Bokbu’ya d?nerek; “Size zarar gelmesini istemeyiz,”dedi Gwen. “Sizi tehlikeye sokmak istemiyoruz. ?imdi gidebiliriz“ Bokbu ba??n? sallayarak “Hay?r,” dedi. Sonra Gwen’e d?nd? ve merakla “Neden insanlar?n? buraya getirdin?” diye sordu. Gwen i?ini ?ekerek “Dev bir ordudan ka?t?k,” dedi. “?lkemizi yok ettiler. Buraya yerle?mek i?in yeni bir yer bulmaya geldik” “Yanl?? yere geldiniz,” dedi sava???. “Buras? eviniz olamayacak” “Sessizlik!” dedi Bokbu. Sava???ya sert bir bak?? att? ve onu susturdu. Sonra Gwen’e d?nd? ve g?z g?ze geldiler. “Sen gururlu ve asil bir kad?ns?n“ dedi. “ ?yi bir lider oldu?unu g?r?yorum. ?nsanlar?na rehberlik yapt?n. E?er a??k denize geri d?nerseniz kesinlikle ?l?rs?n?z. Belki bug?n de?il ama birka? g?n i?inde kesinlikle“ Gwendolyn teslim olmu? bir ?ekilde ona bakt?. “O zaman ?lece?iz,” dedi. “Ya?amam?z i?in insanlar?n?z?n ?lmesine izin vermeyece?im.” Gururundan ve asaletinden g?? alarak kararl?l?kla ona bakt?. Bokbu’nun ona daha derin bir sayg?yla yakla?t???n? biliyordu. Bir anda sessizlik oldu. “Damarlar?nda sava??? kan? akt???n? g?rebiliyorum,” dedi. “Bizimle kalacaks?n. Halk?m iyile?ene ve g??lenene dek burada kalacak. Hem de ka? ay s?rerse s?rs?n.” “Ama reisim…” diyecek oldu sava???. Bokbu d?n?p ona sert bir bak?? f?rlatt?. “Karar?m? verdim”. “Ama gemileri!” dedi adam. “Limanda kal?rsa, ?mparatorluk gemiyi g?r?r. Daha ay sona ermeden hepimiz ?l?r?z!” Reis dire?e, sonra gemiye uzun uzun bakt?. Gwen etraf?na bak?n?p o alan? inceledi ve s?k bir bitki ?rt?s?yle ?evrili gizli bir limana kadar ?ekildiklerini g?rd?. Arkalar?na bakt???nda a??k denizi g?r?nce, adam?n hakl? oldu?unu anlad?. Reis ona bak?p ba??n? sallad?. “Halk?n? kurtarmak istiyor musun?” Gwen hararetle evet der gibi ba??n? sallad?. “Evet.” Reis de ona ba??n? sallad?. “Liderlerin zor kararlar vermesi gerekir,” dedi. “?imdi, s?ra sana geldi. Bizimle kalmak istiyorsunuz, ama gemimiz hepimizin ?ld?r?lmesine neden olur. Halk?n?z? k?y?ya memnuniyetle al?r?z, ama geminiz burada kalamaz.  Onu yakman?z gerek. Sizi sonra buraya al?r?z.” Gwendolyn orada reisin kar??s?nda durdu ve gemiyi yakmalar? gerekece?ini d???n?nce y?re?i s?zlad?. Gemisine, denizi a?malar?n? sa?layan, halk?n?n d?nyan?n ?teki ucuna g?t?rmeyi ba?aran gemiye bak?nca y?re?i par?aland?. Zihninden bir s?r? z?t his ge?ti. Gemi tek ??k?? yollar?yd?. Ama bir yandan da neden ??k?? yoluydu? Sonsuz bir ?l?m okyanusuna m? geri d?neceklerdi? Halk? ayakta bile zor duruyordu ve toparlanmalar? gerekiyordu. Bar?nacak ve s???nacak bir limana ihtiya?lar? vard?. O gemiyi yakarak hayatlar?n? kurtaracaklarsa, ?yle yapacaklard?. Denize tekrar a??lmaya karar verirlerse, o zaman  ba?ka bir gemi bulur, ya da ba?ka bir gemi in?a edip yamalar? gerekeni yaparlard?. O an i?in, hayatta kalmalar? gerekiyordu. En ?nemli ?ey buydu. Gwendolyn ona bak?p h?z?nle tamam der gibi ba??n? sallad?. “?yle olsun,” dedi. Bokbu ona daha b?y?k bir sayg?yla ba??n? sallad?. Sonra, d?n?p bir emir verdi ve etraf?ndaki b?t?n adamlar harekete ge?ti. Geminin d?rt bir k??esine da??l?p onlar? rampadan a?a??daki kumlu kumsala indirdiler. Gwen durup Godfrey, Kendrick, Brandt, Atme, Aberthol, Illepra, Sandara ve d?nyada en ?ok sevdi?i di?er ki?ilerin yan?ndan ge?i?ini izledi. Gemideki herkes inene dek bekledi. Geride bir tek kendisi ve yan?ndan ayr?lmayan Krohn ve sessizce bekleyen reis kald?. Bokbu’nun elinde adamlar?ndan birinin verdi?i yanan bir me?ale vard?. Me?aleyi tam gemiye de?dirmek ?zereydi. “Hay?r,” dedi Gwen uzan?p bile?ini tutarak. Bokbu ?a?k?nl?kla ona bakt?. “Bir lider kendi gemisini kendisi yok etmeli.” Gwen dikkatle a??r ve yanan me?aleyi elinden ald?, arkas?na d?nd? ve bir damla g?zya??n? silerek me?aleyi g?vertede duran bir kanvasa tuttu. Orada durdu ve kanvas?n alev al???n?, alevlerin giderek her yere yay?l?p gemiyi sar???n? izledi. Me?aleyi b?rakt?; s?cakl?k fazla h?zl? art?yordu. D?nd? ve pe?inde Krohn ve Bokbu’yla birlikte rampadan kumsala, yeni evine, d?nyada geriye kalan tek yere indi. Yabanc? ormanda etraf?na bakarken, tan?mad??? hayvanlar?n ve ku?lar?n tuhaf ???l?klar?n? duydu. Bir tek ?unu d???nebildi: Orada kendilerine bir yuva kurabilirler miydi? BE??NC? B?L?M Alistair dizleri so?uktan titrer halde ta? zemine ??meldi ve ilk g?ne?in ilk ???klar? G?ney Adalar?na yay?l?p da?lar? ve vadileri yumu?ak bir par?lt?yla ayd?nlat?rken manzaraya bakt?. Tahtalara prangalanm?? bir halde ellerinin ve dizlerinin ?st?ne ??kerken, elleri titredi ve boynunu ondan ?nce say?s?z ki?inin dayad??? yere dayad?. A?a?? bak?nca, tahtan?n ?st?ndeki kan lekelerini, keskin b??aklar?n daha ?nceden indi?i yerdeki oyuklar? g?rd?. Boynu tahtaya de?erken bunun trajik enerjisini, ondan ?nce ?ld?r?lm?? ki?ilerin son anlar?n? ve son duygular? hissetti. Kalbi b?y?k bir h?z?nle doldu. Alistair gururla ba??n? kald?r?p son g?ne?inin do?u?unu, yeni bir ?afa??n s?k???n? izledi ve bunu bir daha izlemek i?in hayatta kalamayacak olmas?n?n yaratt??? o inanmazl??? hissetti. G?ne?in do?u?una hi? olmad??? kadar b?y?k bir de?er vererek bakt?. O serin sabah?n hafif esintisi aras?nda G?ney Adalar? her zamankinden daha g?zeldi; g?rd??? her yerden g?zeldi. O verimli yerdeki a?a?larda turuncu, k?rm?z?, pembe ve mor tomurcuklarla kapl?yd? ve dallar?ndan enfes meyveler sark?yordu. Mor renkli sabah ku?lar? ve iri turuncu renkli ar?lar ?oktan v?z?ld?yor, ?i?eklerin tatl? kokusu etraf?n? sar?yordu. Puslar ???kta par?ld?yor, her ?eye b?y?l? bir his kat?yordu. Hi?bir yere o kadar ba?lanmam??t?; sonsuza dek mutlu olarak ya?ayabilece?i bir yer oldu?unu biliyordu. Alistair ta? zeminde ayak sesleri duydu ve ba??n? kald?r?nca Bowyer’?n yakla?t???n?, kocaman ?izmelerini s?rte s?rte tepesine dikildi?ini g?rd?. Elinde ?ift ba?l? kocaman bir balta vard? ve bunun gev?ek?e elinde tutarken, ka?lar?n? ?atm?? ona bak?yordu. Alistair onun ard?nda y?zlerce ona sad?k G?ney Adal?n?n dizildi?ini, geni? ta? meydanda etraflar?nda kocaman bir daire olu?turduklar?n? g?rd?. Hepsi de ondan en az yirmi metre uzaktayd? ve kendisiyle Bowyer geni? bir a??kl?k alanda yaln?z kalm??lard?. Kanlar etrafa s??rad???nda, kimse oraya yak?n olmak istemiyordu. Bowyer ka??nan parmaklar?ndaki baltay? o i?i bitirmeye hevesli bir edayla tutuyordu. Alistair onun bak??lar?ndan kral olmay? ne kadar ?ok istedi?ini anl?yordu. Alistair tek bir ?eye memnundu: O durum ne kadar adaletsiz olsa da, fedakarl??? Erec’in ya?amas?n? sa?layacakt?. Bu da onun i?in kendi hayat?ndan daha ?nemliydi. Bowyer ?ne ??kt?, ona e?ildi ve ba?kas?n?n duyamayaca?? bir bi?imde f?s?ldad?: “Merak etme, ?l?m darben temiz olacak,” dedi le? gibi nefesini boynuna ?fleyerek. “Erec’inki de ?yle olacak.” Alistair panikle ve ?a?k?nl?kla ona bakt?. Bowyer ona bak?p g?l?msedi; ba?kas?n?n g?remeyece?i, hafif mi hafif bir g?l?msemeydi. “Do?ru,” diye f?s?ldad?. “Bug?n olmayabilir, daha aylar boyunca olmayabilir. Ama bir g?n, bunu hi? beklemedi?i bir anda kocan b??a??m? s?rt?nda bulacak. Seni cehenneme yollamadan ?nce bilmeni istedim.” Bowyer geriye do?ru iki ad?m att?, baltas?n?n sa??n? s?k?ca tuttu ve darbe indirmeye haz?rlanarak boynunu ??tlatt?. Alistair orada diz ??km?? halde dururken, bu adam?n ne kadar k?t? oldu?unu fark etti ve kalbi g?mb?r g?mb?r att?. Bowyer sadece h?rsl? de?ildi, ayn? zamanda bir ?dlek ve bir yalanc?yd?. “Onu serbest b?rak!” dedi birisi aniden sabah?n sessizli?ini b?lerek. Alistair de m?mk?n oldu?unca d?nd? ve iki ki?inin kalabal??? aniden yar?p bir karma?a yaratarak a??kl?k alan?n kenar?na geldi?ini g?rd?. Ama Bowyer’?n iri elleri onlar? engelledi. Alistair Erec’in annesiyle k?z karde?inin ??lg?nca birer ifadeyle oraya geldiklerini g?r?nce hem ?ok ge?irdi, hem de minnet hissetti. “O, masum!” diye ba??rd? Erec’in annesi. “Onu ?ld?rmemelisin!” “Bir kad?n? ?ld?rebilir misin?” diye ba??rd? Dauphine. “O, bir yabanc?. Onu b?rak. Vatan?na geri yolla. Bizim i?lerimize kar??mas? gerekmiyor.” Bowyer onlara d?n?p k?kredi: “O, krali?emiz olmay? istemi? bir yabanc?. Eski kral?m?z? ?ld?rmeye ?al??t?.” “Sen bir yalanc?s?n!” diye ba??rd? Erec’in annesi. “Do?ruluk ?e?mesinden bir duyum bile i?emezsin!” Bowyer kalabal?ktakilerin suratlar?na bakt?. “Burada iddiama kar?? gelmeye c?ret eden birisi var m??” diye ba??rd? meydan okur gibi herkese bakarak. Alistair umutla etraf?na bak?nd?,? ama adamlar?n, bir?o?u Bowyer’?n kabilesinden olan o cesur sava???lar?n bir?o?u ba?lar?n? e?di. Kimse onunla sava?maya istekli de?ildi. “Ben sizlerin ?ampiyonuyum,” diye k?kredi Bowyer. “Turnuva g?n?nde, t?m rakiplerimi yendim. Burada beni yenebilecek kimse yok. Kimse. Varsa, ?ne ??kmas? i?in ona meydan okuyorum.” “Erec haricinde kimse yok!” diye ba??rd? Dauphine. Bowyer d?n?p ka?lar?n? ?atarak ona bakt?. “Peki, ?u anda nerede? ?l?m d??e?inde. Biz G?ney Adal?lar bir kral olarak sakat bir adam? kabul edemeyiz. Kral?n?z benim. En iyi ikinci ?ampiyonunuzum. Bu adan?n kurallar?yla se?ildim. T?pk? babam?n babas?n?n Erec’in babas?n?n kral olmas?ndan ?nce oldu?u gibi.” Erec’in annesi ve Dauphine onu engellemek i?in ayn? anda ?ne at?ld?lar, ama Bowyer’?n adamlar? onlar? yakalad? ve geri ?ekerek tuttu. Alistair onlar?n aras?nda Erec’in erkek karde?i Strom’un da ellerinin arkas?ndan ba?l? vaziyette durdu?unu g?rd?; o da direndi, ama kurtulamad?. “Bunun hesab?n? vereceksin, Bowyer!” diye ba??rd? Strom. Ama Bowyer onu duymazdan geldi. Alistair’e d?nd? ve Alistair onun bak??lar?ndan i?i bitirmeye kararl? oldu?unu g?rd?. ?l?m vakti gelmi?ti. “?hanet senin taraf?nda oldu?unda, zaman tehlikeli hale gelir,” dedi ona. Bowyer surat?n? ek?iterek ona bakt?; Alistair’in hassas bir nokta buldu?u belliydi. “Bunlar son s?zlerin olacak,” dedi. Aniden baltay? s?k?ca kavray?p havaya kald?rd?. Alistair g?zlerini yumdu ve birka? saniye i?inde o d?nyadan ayr?laca??n? anlad?. G?zlerini yumunca, zaman?n yava?lad???n? hissetti. G?z?n?n ?n?nden bir s?r? ?ey ge?ti. Erec’le Halka’da D?k’?n ?atosunda kendisini bir hizmet?iyken ilk kez kar??la?t??? ve ona ilk bak??ta a??k oldu?u zaman? hat?rlad?. Ona kar?? hissetti?i, hala hissetti?i i?ini yakan a?k? hissetti.  Erkek karde?i Thorgrin’in surat?n? g?rd? ve nedense onu Halka’da Kraliyet Saray?’nda de?il, daha uzak bir diyarda ve okyanusta, Halka’dan s?r?lm?? bir halde g?rd?. En ?ok da annesini g?rd?. Onun ?atosunun ?n?ndeki bir yamac?n ?st?nde, okyanusun ta tepesindeki bir g?k ge?idinde durdu?unu g?rd?. Kollar?n? kald?r?p ona tatl? tatl? g?l?msedi?ini g?rd?. “K?z?m,” dedi. “Anne,” dedi Alistair. “Yan?na geliyorum.” Ama annesi a??r a??r ba??n? sallayarak onu ?a??rtt?. “Vaktin hen?z gelmedi,” dedi. “D?nyadaki yazg?n hen?z tamamlanmad?. ?n?nde hala b?y?k bir kader seni bekliyor.” “Ama nas?l, anne? Nas?l hayatta kalabilirim?” “Sen bu d?nyadan daha b?y?ks?n. O balta, ?l?m metali bu d?nyaya ait. Prangalar?n da ?yle. Bunlar d?nyevi k?s?tlamalar. Ancak k?s?tlama olduklar?na inan?rsan , ?st?nde otorite kurmalar?na izin verirsen ?yle olurlar. Sen ruh, ???k ve enerjisin. Ger?ek g?c?n orada yat?yor. Sen bunlardan ?st?nden. Fiziksel k?s?tlamalar?n seni geri tutmas?na izin veriyorsun. Sorunun g??le ilgili de?il, inan?la ilgili. Kendine olan inanc?nla. ?nanc?n ne kadar G??l??” Alistair orada dizlerinin ?st?nde dururken, g?zlerini yummu? titrerken, annesinin sorusu zihninde ??nlad?. ?nanc?n ne kadar g??l?? Alistair kendisini serbest b?rakt?, prangalar?n? unuttu ve kendisini inanc?n?n ellerine teslim etti. Bu gezegenin fiziksel k?s?tlamalar?na olan t?m inanc?n? bir kenara b?rakt? ve inanc?n? d?nyadaki her ?eyden ?st?nden olan o y?ce g?ce y?neltti. Bu d?nyay? bir g?c?n yaratt???n? biliyordu. T?m bunlar? bir g?? yaratm??t?. Kendisini ayn? hizaya getirmesi gereken g?? de buydu. Alistair bunu yaparken, bir salisede bedenine aniden bir ?l?kl???n yay?lmaya ba?lad???n? hissetti. ??inin yand???n?, yenilmez ve her ?eyden daha g??l? oldu?unu hissetti. Alevlerin avu?lar?ndan f??k?rd???n?, zihninde bir ?eylerin d?n?p durdu?unu ve aln?nda g?zlerinin ortas?nda muazzam bir ?s?n?n y?kseldi?ini hissetti. Her ?eyden, prangalar?ndan, maddi olan her ?eyden daha G??l? oldu?unu hissetti. Alistair g?zlerini a?t? ve zaman tekrar h?zlanmaya ba?lad???nda, ba??n? kald?r?p Bowyer’?n surat?n? asarak baltay? indirmeye ba?lad???n? g?rd?. Alistair tek bir hareketle d?n?p kollar?n? kald?rd? ve bunu yaparken, bu sefer prangalar? incecik birer dalm?? gibi k?r?ld?. Ayn? anda, ?im?ek h?z?yla aya?a f?rlat?p tek avucunu Bowyer’a tuttu. Balta a?a?? inerken, d?nyan?n en beklenmedik olay? ger?ekle?ti: Balta eridi. K?le ve toza d?n???p ayaklar?n?n alt?nda birikti. Bowyer elinde bir ?ey kalmadan kollar?n? savurunca, t?kezleyip dizlerinin ?st?ne ??kt?. Alistair h?zla d?nd? ve bak??lar? a??kl?k alan?n kenar?ndaki askerlerden birinin elindeki bir k?l?ca tak?ld?. Di?er avucunu kald?rd? ve k?l?c?n ona gelmesini emretti. K?l?? askerin k?n?ndan ??kt? ve havada u?arak ?ne uzatt??? avucuna gitti. Alistair tek bir hareketle bunu yakalad?, kendi etraf?nda d?nd? ve havaya kald?rarak Bowyer’?n z?rhs?z ensesine indirdi. Kalabal?k k?l?c?n Bowyer’?n bedenine sapland???n? duyunca ?ok i?inde kald? ve kafas? kopan Bowyer cans?z bir halde yere d??t?. Daha saniyeler ?nce Alistair’i ?ld?rmek ?zere oldu?u yerde kendisi yere y???l?p ?lm??t?. Kalabal?ktan bir ???l?k y?kselince, Alistair Dauphine’in askerin elinden kurtuldu?unu ,adam?n han?erini belinden kapt???n? ve bo?az?n? kesti?ini g?rd?. Ayn? hareketle, kendi etraf?nda d?nd? ve Strom’un ba?lar?n? kesti. Strom derhal arkas?ndaki bir askerin belindeki k?l?c? ald? ve Bowyer’?n ?? adam?n? birey yapmalar?na f?rsat vermeden ?ld?rd?. Bowyer ?l?nce, kalabal?k ne yapaca??n? bilemedi?inden bir teredd?t an? ya?and?. Kalabal?ktan hayk?r??lar y?kseldi; onun ?l?m? ona teredd?tle ba?l? kalmak zorunda olan ki?ileri bariz bir bi?imde cesaretlendirmi?ti. Onunla olan m?ttefikliklerini ?zellikle de Erec’e ba?l? olan d?zinelerce adam kalabal?ktan f?rlay?p Strom’la yan yana Bowyer’?n adamlar?yla sava?mak i?in gidince yeniden d???nmeye ba?lam??lard?. Olay h?zla Erec’in askerlerinin lehine d?nd?; s?ra s?ra adam bir araya geldi. Bowyer’?n gafil avlanan adamlar?ysa platodan kayal?k da? yama?lar?na ka?maya ba?lad?lar. Strom ve adamlar? derhal pe?lerine tak?ld?lar. Alistair elinde k?l?c?yla orada durdu ve muhte?em bir sava??n k?rl?k alan?n d?rt bir yan?nda ba?lay???n? izledi. ???l?k ve borazan sesleri aras?nda, t?m ada her iki taraf i?in ortaya at?l?p sava?mak istiyor gibiydi. Z?rhlar?n birbirine ?arp?p ??kard??? ??nlamalar, ?lenlerin .???l?klar? sabah? doldurdu ve Alistair bir i? sava?l?n ba?lad???n? anlad?. ?st?ne g?n ????? vuran k?l?c?n? kald?rd? ve Tanr?’n?n l?tfuyla kurtuldu?unu anlad?. Yeniden do?mu? gibiydi; kendisini hi? olmad??? kadar g??l? hissediyor, kaderinin onu ?a??rd???n? d???n?yordu. ??ini olumlu hisler kaplam??t?. Bowyer’?n adamlar?n?n ?ld?r?lece?ini biliyordu. Adalet yerini bulacakt?. Erec iyile?ecekti. Evleneceklerdi. ?ok ge?meden, G?ney Adalar?n?n krali?esi olacakt?. ALTINCI B?L?M Darius k?y?nden d??ar? a??lan toprak yolda Volusia’n?n ayak izlerini takip ederek ko?uyordu. Loti’yi kurtarmaya ve onu alan adamlar? ?ld?rmeye kararl?yd?. Elinde ger?ek metalden yap?lm?? ger?ek bir k?l??la ko?uyordu. Hayat?nda ilk kez ger?ek metal tutuyordu. Bunun bile tek ba??na onu ve t?m k?y?n? ?ld?rtebilece?ini biliyordu. ?elik tabuydu… Babas? ve onun babas? bile ?elik bir ?eye sahip olmaktan korkard?. Darius geri d?n??? olmayan bir ?izgiyi a?t???n? biliyordu. Ama art?k umurunda de?ildi. Hayat?nda ya?ad??? adaletsizlikler ?ok fazlayd?. Loti adamlar taraf?ndan al?n?nca, onu kurtarmaktan ba?ka bir ?ey umursamam??t?. Onu do?ru d?r?st tan?yacak f?rsat? olmad??? halde, tuhaf bir bi?imde onu t?m hayat? boyunca tan?yormu? gibiydi. Kendisinin bir k?le olarak al?nmas? ayr? ?eydi, onun al?nmas? ayr? bir ?eydi… Buna katlanamazd?. Onun gitmesine izin verip, kendisini halan bir erkek olarak g?remezdi. Hen?z bir delikanl?yd?, ama bir erkek olmaya ba?lam??t?. Bu t?r zorlu ve ba?ka kimsenin almak istemedi?i kararlar?n ki?iyi bir erke?e d?n??t?ren ?eyler oldu?unu anlam??t?. Darius tek ba??na yola ??kt?; terler g?zlerine doluyordu ve tek ba??na bir orduyla, bir ?ehirle kar??la?maya giderken nefes nefese kalm??t?. Ba?ka se?ene?i yoktu. Loti’yi bulup geri getirmeliydi, ya da bunu deneyerek ?lmeliydi. Ba?ar?s?z olursa, hatta ba?ar?l? olursa bile, bunun t?m k?y?nden, ailesinden, halk?ndan intikam al?nmas? i?in bir neden olu?turaca??n? biliyordu. Bunu d???necek olursa, geri bile d?nebilirdi. Ama kendisini, ailesini ve halk?n? koruma istedi?inden ?ok daha b?y?k bir duyguyla hareket ediyordu. Adalet iste?iyle hareket ediyordu. ?zg?rl?k istiyordu. Onu ezenleri devreden ??karmak ve hayat?nda bir an i?in bile olsa ?zg?r kalmay? istiyordu. Kendisi i?in de?ilse bile, bunun Loti ve onun ?zg?r olabilmesi i?in istiyordu. Darius mant???yla de?il, tutkular?yla hareket ediyordu. Bulmaya ?al??t??? ki?i hayat?n?n a?k?yd? ve ?mparatorlu?un elinde ?ok fazla ac? ?ekmi?ti. Sonu?lar? her ne olursa olsun, buna ald?r?? etmiyordu. Onlara halk?n?n aras?ndan tek bir ki?i olarak bile olsa, hen?z bir delikanl? bile olsa, o muameleye tahamm?l etmeyece?ini g?stermek istiyordu. Darius ko?tuk?a ko?tu, tan?d?k tarlalar?ndan yan?ndan ge?ip d?nd? ve Volusia topraklar?n?n eteklerine kadar geldi. Orada g?r?lmesinin, Volusia’ya o kadar yak?n olmas?n?n bile ?lmesine neden olaca??n? biliyordu. ?zleri takip ederek h?z?n? iki misline ??kard? ve birbirine yak?n zerta izleri g?r?nce, onlar?n a??r a??r ilerlediklerini anlad?. Yeteri kadar h?zl? giderse, onlara yeti?ece?ini biliyordu. Darius bir tepenin yan?ndan ge?ti ve nefes nefese en sonunda ileride arad??? ?eyi g?rd?. Yakla??k y?z metre kadar ileride boynundan kal?n demir prangalarla zincirlenmi? Loti duruyordu; prangalar?ndan uzanan yakla??k alt? metre uzunlu?undaki bir zincir bir zertan?n arka dizginlerine ba?lanm??t?. Zertan?n ?st?ndeyse onu ka??ran ?mparatorluk ustaba?? vard?. Adam ona s?rt?n? vermi?ti ve yanlar?nda ?stlerinde imparatorlu?un g?ne?in alt?nda par?ldayan kal?n siyahl? alt?n renkli z?rhlar?n? giymi? iki ?mparatorluk askeri daha vard?. Adamlar Darius’un tam iki kat?yd?, g??l? sava???lard?, en iyi silahlara ve emirlerinde bir zertaya sahip olan ki?ilerdi. Darius o adamlar? ancak bir s?r? k?lenin birden yenebilece?ini biliyordu. Ama korkunun yoluna ??kmas?na izin vermedi. ?st?nde ta??mas? gereken tek ?ey ruhunun g?c? ve ?elik gibi kararl?l???yd? ve bunlar? yeterli k?lman?n bir yolunu bulmas? gerekti?ini biliyordu. Darius ko?maya devam etti, ondan habersiz olan konvoya arkadan yakla?t? ve ?ok ge?meden onlara yeti?ti. K?l?c?n? havaya kald?rarak Loti’nin pe?inden ko?maya koyuldu. Loti ?ok i?inde ona bakarken, Darius onu zertaya ba?layan zincirleri k?l?c?yla kesti. Loti bir ???l?k at?p ?a?k?nl?kla geriye s??rarken, Darius zincirleri kopard?, onu serbest b?rakt?; zincirlerin belirgin ??nlamas? etrafta yank?land?. Loti prangalar hala boynundayken ve zincir g??s?nden sarkarken serbest bir hailde orada kalakald?. Darius d?n?nce, zertan?n ?st?ndeki yerinden onlara bakan ?mparatorluk ustaba??s?n?n surat?nda da hayret dolu bir ifade g?rd?. Yan?nda y?r?yen askerler de durdu ve  hepsi ?ok i?inde Darius’a bakt?. Darius kollar? titrer halde orada durdu, ?elik k?l?c?n? ?n?nde tuttu ve onlarla Loti’nin aras?nda kararl?l?kla korkusunu belli etmemeye gayret etti. “O, sana ait de?il,” diye ba??rd? titrek bir sesle. “O, ?zg?r bir kad?n. Hepimiz ?zg?r?z!” Askerler ustaba??na bakt?lar. “?ocuk,” diye ba??rs? ustaba?? ona. “Az ?nce hayat?n?n en b?y?k hatas?n? yapt?n.” Ba??yla askerlerine bir i?aret verdi ve hepsi k?l??lar?n? kald?r?p Darius’a sald?r?ya ge?tiler. Darius istifini bozmad?,  k?l?c?n? titreyen ellerinde tuttu ve bunu yaparken, atalar?n?n tamam?n?n g?kten ona bakt?klar?n? hissetti. O g?ne dek ?ld?r?len b?t?n k?lelerin ona bakt???n? ve destek verdi?ini hissetti.  ??ini muazzam bir s?cakl???n kaplad???n? hissetti. Darius gizli g?c?n?n i?inin derinliklerinde k?m?ldamaya ba?lad???n?, ?a?r?lmak i?in adeta ka??nd???n? hissetti. Ama o noktaya gitmek i?in kendisine izin veremezdi. Onlarla erkek erke?e sava?mak, s?radan birisi gibi yenmek ve ald??? t?m e?itimi sava? arkada?lar?na uygulamak istiyordu. Bir erkek olarak zafer elde etmek, ger?ek metal silahlarla bir erkek gibi sava?mak ve onlar? kendi kurallar?na g?re yenmek istiyordu. Uzun ah?ap k?l??lar? ve kasl? yap?lar? olan, onun iki misli gen?lerden her zaman daha h?zl? olmu?tu. Kar?? taraf sald?r?ya ge?erken, ?ne at?l?p kendisini olacaklara haz?rlad?. “Loti!” diye ba??rd? arkas?na bakmadan. “KA?! K?ye geri d?n!” “HAYIR!” diye ba??rd? Loti. Darius bir ?eyler yapmas? gerekti?ini biliyordu; orada ?ylece bekleyip, ona varmalar?n? bekleyemezdi. Onlar? ?a??rtmas?, beklemedikleri bir ?ey yapmas? gerekti?ini biliyordu. Darius aniden sald?r?ya ge?erek, ?st?ne h?zla gelmekte olan iki askeri hedef ald?. Toprak alan?n ortas?nda kar??la?t?klar?nda, Darius muazzam bir sava? ???l??? att?. Asker k?l?c?n? onun ba??na savurdu, ama Darius k?l?c?n? kald?r?p darbeyi savu?turdu ve k?l??lar?ndan k?v?lc?mlar ??kt?. Darius metalin metale ?arp???n? ilk kez hissetti. K?l?? d???nd???nden daha a??rd? ve askerin darbesi daha g??l?yd?. Kolunun tamam?n?n dirse?inden omzuna kadar sars?ld???n?, bir titre?im yay?ld???n? hissetti. Bo? bulunmu?tu. Asker h?zla kendi etraf?nda d?nd? ve Darius’a yan taraf?ndan vurmak ?zere haz?rland?. Darius da d?n?p darbeyi engelledi. Karde?leriyle k?l?? yapmaktan farkl? bir histi; elindeki o a??r k?l??la her zamankinden daha a??r hareket etti?ini hissetti. Buna al??mak zaman alacakt?. Di?er askerler onun iki misli h?zla sava??yorlarm?? gibi hissediyordu. Asker tekrar k?l?c?n? savurunca, Darius onun her darbesine kar??l?k veremeyece?ini hissetti; di?er becerilerine ba?vurmas? gerekiyordu. Darius yana s??rad?, darbeden e?ilip kurtuldu ve askerin bo?az?na bir dirsek att?. Hedefi tam isabet tutturdu. Asker ???r?p geriye do?ru sendeledi, iki b?kl?m oldu ve bo?az?n? tuttu. Darius k?l?c?n?n kabzas?n? kald?rd? ve bunu askerin savunmas?z kalan s?rt?na indirip onu y?z ?st? yere devirdi. Tam o s?rada,  di?er asker sald?rd? ve Darius etraf?nda d?n?p k?l?c?n? kald?rarak surat?na do?ru gelen sert bir darbeyi savu?turdu. Ama asker ona h?cum etmeye devam ederek Darius’u sert bir bi?imde s?rt ?st? yere y?kt?. Asker ?st?ne ?ullan?nca, Darius g???s kafesinin ezildi?ini hissetti ve ikisi birden b?y?k bir toz bulutu aras?nda sert toprak zemine d??t?. Asker k?l?c?n? b?rak?p ellerini uzatt? ve parmaklar?yla Darius’un g?zlerini ??karmaya ?al??t?. Darius adam?n bileklerini tuttu, titreyen elleriyle kar?? koymaya ?al??t?, ama ba?aramad?. Bir an ?nce bir ?ey yapmas? gerekti?ini anlad?. Dizlerinden birini kald?rd? ve d?n?p adam? tan tarafa itmeyi ba?ard?. Bunu yaparken, ayn? anda a?a?? uzand? ve adam?n kemerinde g?rd??? uzun han?eri kapt?… Bunu derhal havaya kald?rd?, ikisi birlikte yere yuvarlan?rken adam?n g??s?ne saplad?. Asker ???l?k att? ve Darius ?st?nde yatarken adam?n g?zlerinin ?n?nde ?l???n? izledi. Darius orada ?ok i?inde kalakald?. ?lk kez birisini ?ld?rm??t?. D?nya d??? bir deneyimdi. Hem zafer kazand???n?, hem de h?z?nlendi?ini hissediyordu. Darius arkas?ndan gelen bir ses duyunca toparland? ve arkas?na bak?nca yere y?km?? oldu?u di?er askerin aya?a kalkm??, ona h?cuma ge?mi? oldu?unu g?rd?. K?l?c?n? kald?rd? ve Darius’un ba??na savurdu. Darius odaklanm?? bir halde bekledi ve son anda e?ildi; asker t?kezleyerek yan?ndan u?tu. Darius e?ilip ?l? adam?n g??s?nden han?eri ald? ve h?zla kendi etraf?nda d?nd?; asker d?n?p tekrar ona sald?r?rken, dizlerinin ?st?ndeki Darius ?ne at?l?p han?eri f?rlatt?. Han?erin d?ne d?ne havada u?u?unu ve en sonunda askerin kalbine saplan?p z?rh?n? par?alay???n? izledi. ?mparatorlu?un e?siz ve onlara kar?? kullanan ?eli?ini par?alad?. Darius belki de o kadar keskin silahlar yapmamal?yd?lar diye d???nd?. Asker g?zleri yerinden f?rlam?? halde dizlerinin ?st?ne y???ld? ve yanlamas?na devrilip ?ld?. Darius arkas?ndan muazzam bir ???l?k duydu ve hemen aya?a f?rlay?p o y?ne d?n?nce, ustaba??n?n zertas?ndan indi?ini g?rd?. Adam ka?lar?n? ?at?p k?l?c?n? ?ekti ve bir sava? ???l???yla Darius’a h?cuma ge?ti. “?imdi, seni kendim ?ld?rmek zorunda kalaca??m,” dedi. “Ama seni sadece ?ld?rmekle kalmayaca??m, sama, ailene ve t?m k?ye a??r a??r i?kence yapaca??m!” Darius’a sald?rd?. ?mparatorluk ustaba??s?n?n di?erlerinden ?ok daha iyi bir sava??? oldu?u belliydi; daha uzun boylu ve iriydi ve z?rh? da daha ?st?nd?. Az?l? ve Darius’un hi? sava?mad??? kadar muhte?em bir sava???yd?. Darius i?inden bu yenilmez d??mana kar?? korku hissetti?ini kendisine itiraf etmek zorunda kald?, ama bunu belli etmedi. Bunun yerine, korktu?u halde sava?t? ve d??man?n onu sindirmesine izin vermedi. O, s?radan bir insan, dedi i?inden. Her insan ?lebilir. Her insan ?lebilir. Ustaba?? ona do?ru h?zla gelirken,  ???kta par?ldayan muhte?em k?l?c?n? iki eliyle kald?r?rken, Darius da kendi k?l?c?n? kald?rd?. Darius yer de?i?tirip adam?n darbesini savu?turdu; adam tekrar denedi. Asker bir sa?a bir sola k?l?c?n? sallad?, ama Darius metalin sesi kulaklar?nda ??nlarken ve her yere k?v?lc?mlar sa??l?rken darbeleri engelledi. Ustaba?? onu gitgide geriye p?sk?rtt? ve bu arada Darius darbeleri savu?turabilmek i?in var g?c?n? kullanmak zorunda kald?. Adam g??l? ve atikti, Darius’sa sadece hayatta kalabilmeye odaklanm??t?. Darius gelen darbelerden birini biraz yava? engelledi ve ustaba?? bir bo?luk bulup kolunu kesince ???l?k att?. Derin bir yara de?ildi, ama can? yanm??t?; Darius sava?ta ald??? ilk yaradan kan akt???n? hissedince donakald?. Bu da hata oldu. Ustaba?? onun teredd?d?nden faydalan?p el z?rh?yla ona vurdu. Darius metal z?rh surat?na inerken, yana??nda ve ?enesinde m?thi? bir ac? hissetti ve darbe onu geriye do?ru f?rlat?p birka? ad?m sendelemesine neden olurken, bir daha sava?ta asla durup yaras?n? kontrol etmemeyi kendisine hat?rlatt?. Dudaklar?nda kan hissedince, i?ini b?y?k bir ?fke kaplad?.  Ona yine sald?r?ya ge?en ve ?st?ne do?ru gelmekte olan ustaba?? iri ve g??l? bir adamd?, ama bu sefer yana?? ac? i?inde olan ve dilinde kan hisseden Darius bunlardan ?rkmedi. Sava??n ilk darbeleri savrulmu?tu ve Darius bunlar?n ac? vermesine ra?men o kadar da k?t? olmad?klar?n? fark etti. Hala ayaktayd?, nefes al?yordu ve ya??yordu. Dolay?s?yla, hala sava?abilirdi. Darbeleri savu?turup, sava?maya devam edebilirdi. Yara almak d???nd??? kadar da k?t? bir ?ey de?ildi. Daha ufak tefek ve daha az deneyimli olabilirdi, ama becerisinin di?er adamlar?nki kadar keskin oldu?unu ve bir o kadar ?l?mc?l olabilece?ini fark etti. Darius genzinden gelen feci bir ???l?kla ?ne at?ld? ve sava?tan ka?mak yerine onu kucaklad?. Art?k yaralanmaktan korkmayan Darius ???l?k atarak k?l?c?n? kald?rd? ve rakibine indirdi. Adam darbeyi savu?turdu, ama Darius pes etmedi; k?l?c?n? tekrar tekrar savurarak, ondan daha iri yar? olan adam?n geri geri gitmesine neden oldu. Darius kendisini, Loti’yi, halk?n?n tamam?n?, sava? karde?lerini kurtarmak i?in sava?t? ve k?l?c?n? hi? olmad??? kadar h?zla sa?a sola savurarak ?eli?in a??tl???n?n onu daha fazla yava?latmamas?na gayret etti. En sonunda, bir bo?luk buldu. Darius ustaba??n?n yan taraf?n? k?l?c?yla keserken, adam ac? i?inde hayk?rd?. Ustaba?? d?n?p pis bir ifadeyle Darius’a ?ne ?a?k?nl?kla, sonra da ?fkeyle bakt?. Yaral? bir hayvan gibi ???l?k at?p yine sald?r?ya ge?ti. K?l?c?n? yere f?rlat?p ko?maya ba?lad? ve Darius’u s?k?ca yakalad?. Darius havaya kald?r?p o kadar s?kt? ki, Darius k?l?c?n? d???rd?. Her ?ey b?y?k bir h?zla meydana geldi?inden ve bu hi? beklenmedik bir hareket oldu?undan, Darius vaktinde tepki g?steremedi. D??man?n?n sava?ta yumruklar?n? de?il, k?l?c?n? kullanmas?n? beklemi?ti. Havada inleyerek sallanan Darius, bedenindeki kemiklerin tamam?n?n ?atlayaca??n? hissetti. Ac? i?inde hayk?rd?. Ustaba?? onu daha da s?kt?; o kadar ?ok s?kt? ki, Darius ?lece?inden emindi. Sonra, adam ba??n? geriye at?p h?zla Darius’a kafa att? ve aln? sert bir bi?imde Darius’un burnuna indi. Darius burnundan kanlar f??k?rd???n?, m?thi? bir ac?n?n surat?na ve g?zlerine yay?ld???n?, g?zlerini yak?p karartt???n? hissetti. Bu da beklemedi?i bir hareketti ve ustaba?? yine ba??n? geriye at?p ona bir kafa daha at?nca Darius savunmas?z kald? ve kesin kes ?lece?ini d???nd?. Derken, zincir sesleri duyuldu; ustaba??n?n g?zleri fal ta?? gibi a??ld? ve Darius’u tutan elleri gev?edi. Darius soluklanmaya ?al???rken, ba??n? kald?r?p adam?n onu neden b?rakt???n? merak etti. Sonra, Loti’nin adam?n arkas?nda oldu?unu ve prangalar?ndan sarkan zincirleri onun boynuna tekrar tekrar dolad???n? ve var g?c?yle s?kt???n? g?rd?. Darius geriye do?ru sendeleyip yine nefes almaya ?al??t? ve ustaba??n?n birka? ad?m geriledi?ini, sonra arkas?na uzan?p Loti’yi yakalad???n? g?rd?. Adam onu yakalad??? geri ba??n?n ?st?nden f?rlatt?. Loti sert bir bi?imde, ???l?k atarak sert zemine s?rt ?st? d??t?. Ustaba?? ?ne ad?m att?, baca??n? kald?r?p ?izmesini Loti’nin surat?na indirmeye haz?rland?. Darius onun ?izmesiyle Loti’nin surat?n? ezece?ini fark etti. Adam ondan neredeyse on ad?m uzaktayd? ve Darius’un vaktinde m?dahale edemeyece?i kadar uzaktayd?. “HAYIR!” diye ba??rd? Darius. Hemen bir ?eyler d???nd?: E?ilip k?l?c?n? ald?, ?ne ??kt? ve  h?zla bunu adama f?rlatt?. K?l?? d?ne d?ne havada u?tu ve Darius b?y?lenmi? gibi ustaba??n?n z?rh?n? deli?ini ve kalbine saplan???n? izledi. Adam?n g?zleri yine yerinden f?rlayacakm?? gibi oldu. Darius onun sendeleyip ?nce dizlerinin ?st?ne, sonra da y?z ?st? d??t???n? g?rd?. Loti apar topar aya?a kalkt? ve Darius hemen yan?na ko?tu. Ona g?ven vermek i?in elini omzuna koyarken, ona kar?? minnet hissetti ve ona bir ?ey olmad??? i?in rahatlad?. Derken, keksin bir ?sl?k sesi duyuldu; Darius arkas?na bak?nca, yerde yatmakta olan ustaba??n?n elini a?z?na g?t?rd???n? ve ?lmeden ?nce son bir kez ?sl?k ?ald???n? g?rd?. Zemin sars?l?rken, feci bir k?kreme sessizli?i b?ld?. Darius o y?ne bak?nca zertan?n aninden onlara sald?r?ya ge?ti?ini g?r?p deh?ete kap?ld?. Yarat?k ?fkeyle onlara do?ru ko?uyordu ve keskin boynuzlar?n? onlara y?neltmi?ti. Darius ve Loti ka?acak hi?bir yerleri olmad???n? bilerek birbirlerine bakt?lar. Darius saniyeler sonra ikisinin de ?lece?ini biliyordu. Etraf?na bak?nd?, derhal ne yapsa diye d???nd? ve yanlar?nda iri ta?larla ve kayal?klarla dolu dik bir yama? oldu?unu fark etti. Kolunu kald?r?p avucunu ?ne uzatt?; di?er eliyle de Loti’yi kavray?p onu s?k?ca tuttu. Darius g?c?n? kullanmak istemiyordu, ama hayatta kalmak istiyorsa ba?ka bir se?ene?ini kalmad???n? da biliyordu. ??ine inan?lmaz bir s?cakl???n, zapt etmekte zorland??? bir g?c?n yay?ld???n? hissetti ve a??k avucundan dik yamaca bir ???k f?rlad???n? g?rd?.  ?lk ?nce, yava? yava? artan ve giderek g??lenen bir sars?nt? sesi geldi. Darius kayal?klar?n dik yama?tan tozu topra?a katarak g?mb?r g?mb?r yuvarland???n? g?rd?. Zertan?n ?st?ne do?ru bir kayal?k ???? d??t? ve onlara eri?mesine f?rsat vermeden onu ezdi. Muazzam bir ses bulutu ve m?thi? bir g?r?lt?den sonra nihayet etraf sessizle?ti. Darius sessizlikte ve g?ne?in alt?nda d?nen toz bulutunun aras?nda az ?nce yapt??? ?eyi idrak edemeyerek durdu. Yan?na bak?nca, Loti’nin deh?et i?inde ona bakt???n? ve art?k her ?eyin de?i?ti?ini fark etti. S?rr?n? if?a etmi?ti. Art?k geri d?n?? olmayacakt?. YED?NC? B?L?M Thor ufak teknelerinin kenar?nda ba?da? kurmu?, avu?lar?n? bacaklar?na dayam??, s?rt?n? di?erlerine ?evirmi? bir halde dimdik otururken, so?uk ve ac?mas?z denize bak?yordu. G?zleri a?lamaktan kan ?ana??na d?nm??t? ve di?erlerinin onu o halde g?rmesini istemiyordu. G?zya?lar? uzun s?re ?nce kurumu?tu, ama ?a?k?nl?kla denize bakarken ve hayat?n gizemli yanlar?n? d???n?rken g?zleri hala k?pk?rm?z?yd?. Ona verilmi? olan o?lu nas?l olur da elinden al?n?rd?? O kadar ?ok sevdi?i birisi, nas?l olur da hi?bir uyar? olmaks?z?n ortadan kaybolabilir, geri d?nmemek ?zere al?nabilirdi? Thor hayat?n son derece gaddar oldu?unu hissetti. Hayatta zerre kadar adalet var m?yd?? neden o?lu ona geri d?nemiyordu? Guwayne’in ona geri verilmesi i?in her ?eyi ama her ?eyi yapabilir, ate?lerin aras?nda y?r?y?p milyon kere ?lebilirdi. G?zlerini yumdu ve o yanan volkan?n, bo? be?i?in ve alevlerin g?r?nt?s?n? akl?ndan atmaya ?al??t?. O?lunun o kadar korkun? bir bi?imde ?ld??? d???ncesini kendisinden uzakla?t?rmaya ?al??t?. Y?re?i ?fkeyle ama en ?ok da ?z?nt?yle yan?yordu. Bir de ufak o?luna daha ?nce ula?amad??? i?in utan?la yan?yordu. Thor Gwendolyn’le konu?up ona haberi verdi?i an? d???n?nce, midesinde kocaman bir bo?luk hissetti. Gwendolyn’in bir daha g?zlerinin i?ine bakmayaca??ndan emindi. Bir daha asla eskisi olmayacakt?. Thor’un t?m hayat? elinden al?nm?? gibiydi. Bozulan ?eyleri nas?l tamir edece?ini, par?alar? nas?l toplayaca??n? bilemiyordu. ?nsan nas?l ya?amak i?in bir neden daha bulabilir diye d???nd?. Ayak sesleri duydu ve bir g?c?rt? sesiyle birisinin yan?na oturdu?unu hissetti. yan?na bak?nca, Conven’in oturdu?unu ve ileriye bakt???n? g?r?nce ?a??rd?. Onunla ?ok uzun s?redir, ikiz karde?inin ?l?m?nden beri konu?mam?? gibi hissetti. yan?na oturmas? ho?una gitti. Thor ona bakarken ve surat?ndaki h?z?n ifadesini incelerken, hayat?nda ilk kez onu anlad?. Onu ger?ekten de anlad?. Conven tek bir kelime bile etmedi. Bir ?ey demesine gerek yoktu. Varl??? yeterdi. Thor’un yan?nda anlay??la otururken, iki dost birlikte yas tutuyordu. Uzunca bir s?re sessizlikte ?ylece oturdular ;etrafta sadece esen sert r?zgar?n, tekneye hafif hafif vuran dalgalar?n sesi duyuluyordu. Ufak tekneleri sonsuz bir denizde s?z?l?yor, hepsinden al?nan Guwayne’i bulup kurtarmak i?in ??kt?klar? g?revde ilerliyordu. Nihayet, Conven konu?tu: “Conval’? d???nmeden tek bir g?n?m bile ge?miyor,” dedi kasvetli bir ses tonuyla. Yine uzunca bir s?re konu?madan oturdular. Thor yan?t vermek istedi, ama o kadar duygulanm??t? ki hi?bir ?ey diyemedi. Bir s?re sonra, Conven devam etti: “Guwayne y?z?nden sana ?z?l?yorum. Onun babas? gibi muhte?em bir sava??? oldu?unu g?rmek isterdim. Kesin ?yle olurdu. Hayat trajik ve ac?mas?z olabiliyor. Verdiklerini geri al?yor. Ke?ke sana ?z?nt?m? dindirebildi?imi s?yleyebilseydim… Ama bunu ba?aramad?m.” Thor ona bakt? ve Conven’?n saf d?r?stl??? ona nedense bir par?a huzur verdi. “Ya?amaya devam etmeni sa?layan ?ey nedir?” dedi Thor. Conven uzunca bir s?re suya bakt?, sonra da i? ?ekti. “San?r?m, Conval devam etmemi istedi. Ya?am?ma devam etmemi istedi. Bu y?zden devam ediyorum. Bunu onun i?in yap?yorum. Kendim i?in de?il. Bazen ba?kalar? i?in bir hayat ya?ar?z. Bazen kendimiz i?in ya?amay? umursamaz, onlar i?in ya?ar?z. Ama art?k bazen bunun yeterli olmas? gerekti?ini anlamaya ba?lad?m.” Thor ?len Guwayne’i d???nd? ve o?lu ne isterdi die d???nd?. Tabii ki Thorgrin’in ya?maya devam etmesini, annesi Gwendolyn’e bakmas?n? isterdi. Thor mant?ken bunun ?yle oldu?unu biliyordu. Ama y?re?inde bu fikri kabullenmesi g??t?. Conven hafif?e ?ks?rd?. “Ebeveynlerimiz i?in ya?ar?z. Karde?lerimiz i?in, e?lerimiz, o?ullar?m?z ve k?zlar?m?z i?in. Bizden ba?ka herkes i?in. Bazen hayat sen, o kadar y?prat?r ki kendin i?in devam etmek istemezsin, ama bunun yeterli olmas? gerekir.” “Ayn? fikirde de?ilim,” dedi birisi. Thor Matus’un di?er yan?na gelip oturdu?unu ve onlara e?lik etti?ini g?rd?. Matus sert ve gururlu bir ifadeyle denize bakt?. “Bence u?runa ya?ad???m?z ba?ka bir ?ey var,” dedi. “Nedir o?” diye sordu Conven. “?nan?,” dedi Matus i? ?ekip. “Halk?m, Yukar? Adalar’daki insanlar kayal?kl? k?y?lar?n d?rt tanr?s?na dua eder.   Su, r?zg?r, g?k ve kayal?k tanr?lar?na ibadet ederler. Bu tanr?lar asla dualar?ma yan?t vermediler. Ben de bu y?zden Halka’n?n eski tanr?s?na dua ederim.” Thor ?a?k?nl?kla ona bakt?. “Yukar? Adal?lar?n Halka’n?n inanc?n? payla?t???n? bilmezdim,” dedi Conven. Matus ba??n? sallad?. “Ben di?erleri gibi de?ilim. Her zaman farkl? oldum. Gen?li?imde, bir manast?ra kat?lmak istedim, ama babam bunun laf?n? bile ettirmedi. A?abeylerim gibi sava??? olmam? istedi.” ?? ?ekti. “Ben ba?kalar? i?in de?il, inanc?m?z i?in ya?ad???m?z? d???n?yorum. Yola devam etmemizi sa?layan ?ey bu. ?nanc?m?z yeteri kadar g??l?yse, ger?ekten de g??l?yse her ?ey olabilir. Bir mucize bile.” “O?lumu bana geri verebilir mi?” diye sordu Thor. Matus istifini hi? bozmadan ona bakt???nda, Thor onun g?zlerindeki inanc? g?rd?. “Evet,” dedi Matus sadece. “Her ?eyi geri verebilir.” “Yalan s?yl?yorsun,” dedi Conven ?fkeyle. “Ona bo? yere umut veriyorsun.” “Hay?r,” dedi Matus. “?nanc?n ?len karde?imi bana geri getirece?ini mi s?yl?yorsun?” dedi Conven ?fkeyle. Matus i? ?ekti. “Sadece t?m trajedilerin bir arma?an oldu?unu s?yl?yorum.” “Bir arma?an m??” dedi Thor deh?et i?inde. “O?lumu kaybetmem bir arma?an m??” Matus kararl?l?kla ba??n? sallad?. “Kula?a son derece trajik gelse de, sana bir arma?an verildi. Bunun ne oldu?unu bilemezsin. Uzunca bir s?re ??renmeyebilirsin. Ama g?n?n birinde g?receksin.” Thor d?n?p kafas? kar??m?? bir halde teredd?tle denize bakt?. T?m bunlar bir s?nav m?, diye d???nd?. Annesinin s?z?n? etti?i s?navlardan biri miydi? ?nan? tek ba??na o?lunu geri getirebilir miydi? Buna inanmak istiyordu. Ger?ekten de istiyordu. Ama inanc?n?n yeteri kadar g??l? olup olmad???n? bilemiyordu. Annesi s?navlardan s?z etti?inde, Thor kar??s?na ??kan her ?eyi ge?ebilece?inden emin olmu?tu; ama o anda i?indeki o duygularla devam edebilecek kadar g??l? oldu?undan emin de?ildi. Tekne dalgalar?n aras?nda salland? ve birden ak?nt? y?n de?i?tirince, Thor ufak teknelerinin geri d?n?p aksi y?nde ilerlemeye ba?lad???n? hissetti. Birden kendisine geldi ve neler oldu?unu merak ederek arkas?na bakt?. Reece, Elden, Indra ve O’Connor hala k?rek ?ekiyorlard? ve ?a?k?n ifadelerle ufak yelkenleri azg?n r?zg?rda ??lg?nlar gibi savrulurken hala ilerlemeye devam ediyorlard?. “Kuzey Ak?nt?lar?,” dedi Matus. Aya?a kalk?p ellerini beline dayad? ve suya bakt?. Ba??n? sallad?. “Bu, iyiye i?aret de?il.” “Sorun ne?” dedi Indra. “Tekneyi kontrol edemiyoruz.” “Bazen bu ak?nt?lar Yukar? Adalar’?n aras?ndan ge?er,” dedi Matus. “Daha ?nce hi? kendim g?rmedim, ana ?zellikle bu kadar kuzeyde bu ak?nt?lar?n oldu?undan s?z edildi?ini duymu?tum. Bunlar ters ak?nt?lard?r. Yakalan?rsan?z, size nereye isterlerse oraya g?t?r?rler. Hem de ne kadar k?rek ?ekip yelken a?san?z bile.” Thor a?a??ya bak?nca, sular?n iki misli h?zla yanlar?ndan ge?ti?ini g?rd?. ?leriye bakt???ndaysa, yepyeni, bo?, hem g?zel hem de k?t? bir ?eylerin habercisi gibi g?z?ken mor ve beyaz bulutlarla kapl?yd?. “Ama ?u anda do?uya do?ru gidiyoruz,” dedi Reece. “Oysa bat?ya gitmemiz gerekiyordu. Halk?m?z?n tamam? bat?da. ?mparatorluk o y?nde.” Matus omuzlar?n? silkti. “Ak?nt?lar bizi nereye s?r?kl?yorsa, oraya gidiyoruz.” Thor ?a?k?nl?kla ve ?fkeyle denize bakarken, aradan ge?en her saniyenin onlar? Gwendolyn’den ve halklar?ndan uzaklara g?t?rd???n? fark etti. “Peki, nerede sona ediyor?” diye sordu O’Connor. Matus yine omuzlar?n? silkti. “Ben sadece yukar? Adalar? biliyorum. Hi? bu kadar kuzeye gelmemi?tim. Bunun ?tesinde ne oldu?una dair hi?bir fikrim yok.” “Bir yerde sona eriyor,” dedi Reece kasvetli bir sesle. Herkes d?n?p ona bakt?. Reece de ciddiyetle onlara bakt?. “Seneler ?nce gen?li?imde bana bu ak?nt?lardan s?z edilmi?ti. Eski Krallar kitab?nda bir s?r? harita vard? ve bunlar d?nyan?n her yerini g?steriyordu. Kuzey Ak?nt?lar? d?nyan?n en do?u kenar?nda son buluyor.” “En do?u kenar? m??” dedi Elden endi?eyle. “Oraya gidersek, halk?m?zdan uzakla??p d?nyan?n ?teki ucunda oluruz.” Reece omuzlar?n? silkti. “O kitaplar ?ok eskiydi, ben de ?ok k???kt?m. Ger?ekten hat?rlad???m tek ?ey ak?nt?lar?n Ruhlar Diyar?’na a??lan bir kap? oldu?u.” Thor merakla ona bakt?. “Bunlar kocakar? hik?yeleri ve masallar,” dedi O’Connor. “Ruhlar Diyar?’na a??lan bir kap? yok. Oras? atalar?m?z bu d?nyaya gelmeden y?zy?llar ?nce kapanm??t?.” Reece yine omuzlar?n? silkince, herkes sus pus kesildi ve denize bakt?. Thor h?zla akan sulara bak?p d???nd?: Nereye s?r?kleniyorlard?? * Thor tek ba??na teknenin kenar?nda otururken ve saatlerdir oldu?u gibi suya bakarken, buz gibi sular surat?na ?arp?yordu. D?nyaya kar?? uyu?mu? bir halde oldu?undan bunu fark etmiyordu. Harekete ge?mek, yelkenleri kald?rmak ve k?rek ?ekmek, herhangi bir ?ey yapmak istiyordu…. Ama art?k yapabilecekleri hi?bir ?ey kalmam??t?. Kuzey ak?nt?lar? onlar? diledikleri yere g?t?r?yordu ve ellerinden gelen tek ?ey ?ylece oturup ak?nt?lar? izlemekti; tekneleri uzun dalgalar?n aras?nda s?r?kleniyordu ve kendilerini nerede bulacaklar?n? merak ediyorlard?. Art?k kaderin eline d??m??lerdi. Thor orada oturmu? ufka dikkatle bakarken ve denizin nerede sona erece?ini merak ederken, kendisini bir hi?li?e s?r?kleniyormu? gibi hissetti; so?uktan ve r?zgardan uyu?mu?, hepsinin ?st?ne ??ken o derin sessizli?in monotonlu?u aras?nda kaybolmu? gibiydi. ?lk ba?larda tepelerinde daireler ?izen deniz ku?lar? uzun s?re ?nce ortadan kaybolmu?tu ve sessizlik derinle?tik?e ve g?k daha da karard?k?a, Thor bir hi?li?e, d?nyan?n ne ucuna do?ru s?r?klendiklerini hissediyordu. Ancak saatler sonra g?n?n son ????? da ortan kaybolurken, Thor do?ruldu ve ufukta bir ?ey g?rd?. ?lk ba?larda, bunun bir yan?lsama oldu?undan emindi, ama ak?nt?lar daha da g??lenirken g?rd??? ?ey netle?ti. Ger?ekti. Thor saatlerdir ilk omuzlar?n? dikle?tirip aya?a kalkt?. Teken sallan?rken, ellerini beline dayay?p ufka bakt?. “Ger?ek mi?” dedi birisi. Thor Reece’in yan?na geldi?ini g?rd?. Elden, Indra ve di?erleri de ?ok ge?meden yanlar?na gelip ufka bakt?. “Bir ada m??” dedi O’Connor y?ksek sesle d???nerek. “Bir ma?aray? and?r?yor,” dedi Matus. Oraya yakla??rlarken, Thor adan?n ana hatlar?n? g?rmeye ba?lad? ve ger?ekten de kar??lar?nda bir ma?ara oldu?unu fark etti. Kocaman bir ma?arayd?; denizden y?kselmi? bir kayal?kt? ve gaddar ve sonsuz bir okyanusun ortas?nda y?kseliyordu. Kayal?k y?zlerce ad?m y?ksekli?indeydi ve giri?i kocaman bir kemer olu?turuyordu. T?m d?nyay? yutmaya haz?r dev bir a?z? and?r?yordu. Ak?nt?larsa teknelerini do?rudan giri?e s?r?kl?yordu. Thor hayretle oraya bakt? ve bunun tek bir ?ey olabilece?ini anlad?: Ruhlar Diyar?’n?n giri?iydi. SEK?Z?NC? B?L?M Darius yan?nda Loti oldu?u halde, a??r a??r toprak yoldan a?a??ya y?r?d?. Hava ikisinin sessizli?inin yaratt??? gerginlikle doluydu. ?kisi de ustaba?lar?yla ve adamlar?yla kar??la?malar?ndan beri tek kelime etmemi?lerdi ve k?ylerine geri d?nerken ona e?lik ederek yan?nda y?r?rken Darius’un akl?ndan bir milyon d???nce ge?iyordu. Darius bir kolunu onun omzuna atmak, ona hayatta oldu?u i?in ne kadar minnettar oldu?unu s?ylemek, kendisinin onu kurtard??? gibi onun da kendisini kurtard???n?, bir daha onun g?zlerinin ?n?nden ayr?lmas?na izin vermemeye ne kadar kararl? oldu?unu dile getirmek istiyordu. Onun g?zlerinin ne?e ve rahatlama ile doldu?unu g?rmek, onun i?in hayat?n? tehlikeye atm?? olmas?n?n onun i?in ne kadar b?y?k anlam ta??d???n? —veya en az?ndan, kendisini tekrar g?rmekten mutlu oldu?unu s?yledi?ini duymak istiyordu. Ancak derin ve acayip bir sessizlik i?inde y?r?rlerken Loti hi?bir ?ey s?ylemedi, hatta y?z?ne bile bakmad?. Kendisinin ???a yol a?mas?ndan beri Loti ona tek bir kelime bile etmemi?, onunla g?z g?ze bile gelmemi?ti. Darius’un kalbi onun ne d???nd???n? merak ederek g?mb?rd?yordu. O kendisinin g?c?n? toplamas?na ve ???a tan?k olmu?tu. Bunun pe?inden, kendisine deh?et i?inde bir bak?? f?rlatm?? ve daha sonra da tekrar hi? y?z?ne bakmam??t?. Belki diye d???nd? Darius, onun nazar?nda, kendisi b?y?ye ba?vurmak suretiyle onun halk?n?n kutsal yasa??n?, halk?n?n her ?eyden ?ok de?er verdi?i tek ?eyi ihlal etmi?ti. Belki kendisinden korkuyordu veya daha da k?t?s?, belki art?k kendisini sevmiyordu. Belki kendisine bir nevi ucube olarak bak?yordu. Darius a??r a??r k?ye geri d?nerlerken kalbinin k?r?ld???n? hissetti ve b?t?n bunlar?n ne i?e yarad???n? merak etti. Art?k kendisini sevmeyen bir k?z i?in hayat?n? tehlikeye atm??t?. Onun d???ncelerini okuyabilmek i?in elindeki her ?eyi feda edebilirdi, her ?eyi. Ama o kendisiyle konu?muyordu bile. Acaba ?ok mu ge?iriyordu? Darius ona bir ?ey s?ylemek, sessizli?i bozmak i?in herhangi bir ?ey demek istiyordu. Ama nereden ba?layaca??n? bilmiyordu. Onu tan?d???n? sanm??t?, ama ?imdi o kadar emin de?ildi. Bir yandan kendisini g?cenmi? hissediyor, onun g?sterdi?i tepki kar??s?nda konu?may? gururuna yediremiyor, ancak ?te yandan bir bak?ma utan? duyuyordu. Kendi halk?n?n b?y? kullan?lmas? hususunda ne d???nd???n? biliyordu. Onun b?y? kullanm?? olmas? bu kadar korkun? bir ?ey miydi?  Onun hayat?n? kurtarm?? olsa bile? Bunu ba?kalar?na s?yleyecek miydi? E?er k?yl?ler bunu ??renirlerse, kendisini hi? ku?kusuz s?rg?n edeceklerini biliyordu. ?kisi y?r?d?ler ve y?r?d?ler ve Darius en sonunda art?k buna dayanamaz hale geldi; bir ?ey s?ylemek zorundayd?. “Eminim ailen sa? salim d?nd???n? g?rmekten mutlu olacakt?r,” dedi Darius. Hayal k?r?kl??? i?inde, Loti’nin bu f?rsattan yararlan?p kendisine do?ru bakmad???n?; bunun yerine, sessizlik i?inde ifadesiz bir y?zle y?r?meye devam etti?ini g?rd?. Nihayet, uzun bir s?re ge?tikten sonra, Loti kafas?n? sallad?. “Belki,” dedi. “Ama her ?eyden ?ok endi?e i?inde olacaklar?n? san?yorum. B?t?n k?y?m?z ?yle olacakt?r.” Darius, “Ne demek istiyorsun?” diye sordu. “Bir ustaba??n? ?ld?rd?n. Biz ikimiz bir ustaba??n? ?ld?rd?k. B?t?n ?mparatorluk bizi ar?yor olacakt?r. K?y?m?z? imha edecekler. Halk?m?z?. ?ok k?t?, bencil bir ?ey yapt?k..” “?ok k?t? bir ?ey mi? Senin hayat?n? kurtard?m!” dedi Darius sabr? ta?arak. Loti omuz silkti. “Benim hayat?m halk?m?z?n hepsinin hayat?na de?mez.” Darius k?zg?nl?k i?inde, y?r?rlerken ne diyece?ini bilmiyordu. Fark etmeye ba?l?yordu ki, Loti anla??lmaz? zor, g?? bir k?zd?. Ebeveynlerinin, kendi halklar?n?n kat? d???ncesiyle ?ok fazla beyni y?kanm??t?. “Yani o zaman benden nefret ediyorsun,” dedi. “Seni kurtard???m i?in benden nefret ediyorsun.” Loti ona bakmamakta ?srar ederek y?r?meyi s?rd?rd?. Gururla, “Ben de seni kurtard?m,” diye kar??l?k verdi. “Hat?rlam?yor musun?” Darius k?zard?; onu anlayam?yordu. ?ok gururluydu. Nihayet, “Senden nefret etmiyorum,” diye ekledi. “Ama bunu nas?l yapt???n? g?rd?m. Ne yapt???n? g?rd?m.” Darius, Loti’nin s?zlerinden incinmi? vaziyette, i?inden titremeye ba?lad???n? hissetti. S?zleri a?z?ndan bir su?lama gibi ??k?yordu. Bu adil de?ildi, ?zellikle biraz ?nce onun hayat?n? kurtarm?? oldu?u dikkate al?nd???nda. “Ve bu o kadar korkun? bir ?ey mi?” diye sordu. “Benim hangi g?c? kullanm?? oldu?um?” Loti cevap vermedi. “Ben kimsem oyum,” dedi Darius. “Bu ?ekilde do?dum. Bunu ben istemedim. Bunu ben de tamamen anlam?yorum. Ne zaman gelip ne zaman gitti?ini bilmiyorum. Hayatta bir daha kullan?p kullanamayaca??m? da bilmiyorum. Onu kullanmay? ben istemedim. Bu sanki…onun beni kullanmas? gibi bir ?eydi.” Loti kar??l?k vermeden, onunla g?z g?ze gelmeden yere bakmaya devam etti ve Darius i?ini s?kan bir pi?manl?k hissetti. Onu kurtarmakla bir hata m? yapm??t?? Kendisinin kim oldu?undan utanmas? m? gerekiyordu? “Kulland???m her ne idiyse. . .onu kullanm?? olmam yerine ?lmeyi mi tercih ederdin? diye sordu” Darius. Yine Loti y?r?rlerken cevap vermedi ve Darius’un duydu?u pi?manl?k derinle?ti. “Bundan hi? kimseye s?z etme,” dedi. “Bug?n burada ne oldu?undan asla s?z etmemeliyiz. Yoksa her ikimiz de aforoz ediliriz.” K??eyi d?nd?ler ve k?yleri ?nlerinde g?r?nd?. Ana toprak yoldan a?a?? y?r?d?ler ve ilerlerken b?y?k bir ne?e ???l??? atan k?yl?ler taraf?ndan g?r?ld?ler. Bir an i?inde b?y?k bir hareketlenme oldu ve y?zlerce k?yl? onlar? kar??lamak i?in ortal??a d?k?ld?. Hepsi heyecanla Loti ve Darius’u kucaklamak i?in ko?tular. Loti’nin annesi kalabal??? yararak ona do?ru ilerledi. Yan?nda babas? ve iki erkek karde?i vard?. Hepsi uzun boylu, geni? omuzlu, k?sa sa?l? ve gururlu ?eneleri olan birer erkekti. Hepsi tepeden Darius’a bakarak onu tartt?lar. Yanlar?nda Loti’nin di?erlerinden daha ufak ve bir aya?? aksak olan ???nc? erkek karde?i duruyordu. “Sevgili yavrum,” dedi Loti’nin annesi; kalabal???n aras?ndan h?zla gelip onu kucaklad? ve s?k? s?k? sar?ld?. Darius ne yapmas? gerekti?ini bilemeden geride kald?. “Ne oldu sana?” diye sordu annesi. “?mparatorluk seni al?p g?t?rd? sand?m. Nas?l ellerinden kurtuldun?” K?yl?lerin hepsi ciddiyetle sessizle?tiler ve b?t?n g?zler Darius’a ?evrildi. Darius ne s?yleyece?ini bilemeden orada ?ylece duruyordu. Bu yapt??? ?ey i?in b?y?k bir sevin? ve kutlama an? olmal?yd? diye d???nd?, b?y?k gurur duyaca?? ve kendi evinde bir kahraman olarak kar??lanaca?? bir an. Ne de olsa, hepsinin i?inde sadece kendisi Loti’nin pe?inden gitme cesaretini g?stermi?ti. Bunun yerine, bu kendisi i?in zihin kar???kl??? ya?ad??? bir an oldu. Ve belki de utan? duydu?u bir an. Loti sanki s?rlar?n? a??klamamas? i?in kendini uyar?r gibi ona anlaml? bir bak?? f?rlatt?. “Hi?bir ?ey olmad?, Anne,” dedi Loti. “?mparatorluk fikrini de?i?tirdi. Beni b?rakt?lar.” Annesi, “Seni b?rakt?lar m??” diye tekrarlad?, ?a?k?nl?k i?inde. Loti ba??n? evet der gibi sallad?. “Beni buradan uzaklarda b?rakt?lar. Ormanda kayboldum ve Darius beni buldu. Geri d?nmeme yard?m etti.” K?yl? sessizlik i?inde hep birlikte ku?kuyla bir Darius’a, bir Loti’ye bak?yordu. Darius onlara inanmad?klar?n? sezdi. “Surat?ndaki ?u iz ne?” diye sordu babas?, ona yakla?arak ba?parma??yla yana??n? ovup incelemek i?in ba??n? kendisine do?ru ?evirerek. Darius oraya bakt? ve b?y?k ve mor bir k?rba? izi g?rd?. Loti teredd?tle ba??n? kald?r?p babas?na bakt?. “Aya??m… Tak?ld?,” dedi. “Bir a?a? k?k?ne tak?ld?m. Dedi?im gibi, ben iyiyim,” diye ?srar etti, meydan okurcas?na. B?t?n g?zler Darius’a d?nd? ve k?y muhtar? Bokbu ?ne ??kt?. “Darius, bu do?ru mu?” diye sordu s?kk?n bir sesle. “Onu kavgas?z g?r?lt?s?z sen mi geri getirdin? ?mparatorlukla hi? bir ?at??man olmad? m??” Darius kalbi h?zla ?arparken, ?zerinde y?zlerce g?z, orada ?yle durdu. E?er onlara ?at??madan s?z ederse, ne yapt???n? anlat?rsa, gelecek misillemeden korkuya kap?lacaklar?n? biliyordu. Ve kendi b?y?s?nden bahsetmeden onlar? nas?l ?ld?rd???n? izah edebilece?i bir yol yoktu. O zaman kendisi ve Loti aforoz edilecekti… T?m bu insanlar?n kalbine korku salmak istemiyordu. Darius yalan s?ylemek istemiyordu. Ama ba?ka ne yapaca??n? bilmiyordu. Onun i?in, yalan s?ylemektense, Darius konu?madan ba??yla onaylamakla yetindi. Bunu nas?l isterlerse ?yle yorumlas?nlar, diye d???nd?. ?nsanlar yava? yava? i?leri rahatlayarak, hep birlikte d?n?p Loti’ye bakt?lar. Nihayet, onun erkek karde?lerinden biri ?ne ??karak bir kolunu Loti’nin omzuna att?. “O, sa? ve salim!” diye seslendi gerginli?i bozarak. “?nemli olan tek ?ey bu!” Gerginlik ortadan kalkarken k?yden b?y?k bir ba?r??ma y?kseldi ve Loti ailesi ve di?erleri taraf?ndan kucakland?. Darius orada durup olanlar? izledi. Loti ailesiyle d?n?p halkla k?y?n i?ine g?t?r?l?rken bir ka? ki?i Darius’un s?rt?n? isteksizce s?vazlad?. Darius bir kez dahi olsa geriye d?n?p kendisine bakmas?n? bekleyerek ve ?mit ederek Loti’nin uzakla?mas?n? izledi. Ama onun hi? geriye bakmadan etraf?ndaki kalabal???n aras?nda kaybolu?unu izlerken kalbi solup kurudu. DOKUZUNCU B?L?M Volusia g?ne?te ???ldayan alt?n teknesinin ?st?ne konulmu? olan alt?n arabas?n?n ?zerinde ma?rur bi?imde duruyor, kollar? iki yana a??lm??, halk?n?n hayranl???n? i?ine sindirirken a??r a??r Volusia’n?n suyollar?ndan a?a??ya s?r?klenip gidiyordu. Binlercesi onu g?rmeye gelmi?, suyollar?n?n kenar?na y???lm??, sokaklara ve ge?itlere dizilmi?, her y?nden onun ad?n? hayk?r?yorlard?. ?ehrin i?inden dolan?p ge?en dar suyollar?ndan kay?p giderken, Volusia neredeyse uzan?p hepsi ismini s?yleyen, a?layan ve ona hayranl???n? g?stermek i?in ???l?k atan halk?na dokunabilecek kadar yak?nd?. ?nsanlar hepsi de?i?ik renklerdeki y?rt?lm?? k???t rulolar?n? havaya at?yor, bunlar ya?mur gibi ?zerine d??erken ???kta par?ld?yordu. Bu halk?n?n sunabilece?i en b?y?k sayg? ifadesiydi. Bu onlar?n geri d?nen bir kahramana ho? geldin deme yollar?yd?. “?ok ya?a Volusia! ?ok ya?a Volusia!” sesleri geliyor, halk kitlelerinin aras?ndan ge?ip giderken bu ses birbiri ard?na ge?itlerde yank?lan?yordu. Suyollar? onu dosdo?ru sokaklar? ve binalar? hep alt?nla kaplanm?? muhte?em ?ehrinin i?inden ge?iriyordu. Volusia arkas?na yaslan?p b?t?n bunlar? i?ine sindirdi. Romulus’u yenmi? olmaktan, ?mparatorlu?un En ?st H?k?mdar?n? katletmi? ve askeri k?talar?n? ?ld?rm?? olmaktan b?y?k sevin? ve heyecan duyuyordu. Halk? onunla birlikti ve kendisi y?reklendi?i zaman onlar da cesaret buluyorlard?. Kendisini hayat?nda hi? bundan daha g??l? hissetmemi?ti—?zellikle annesini ?ld?rd??? g?nden beri. Volusia ba??n? kald?r?p muhte?em ?ehrine, ?ehrin giri?inde g?ne?te alt?n ve ye?il rengi ???ldayan iki kule gibi y?ksek s?tuna bakt?; atalar?n?n zaman?nda in?a edilmi?, y?zlerce y?ll?k, iyice eskimi? sonsuz eski binalar dizisini g?zden ge?irdi. Parlayan, kusursuz sokaklar binlerce insanla doluydu ve her k??esinde muhaf?zlar duruyordu. Titizlikle yap?lm?? suyollar? her ?eyi birbirine ba?layarak bu sokaklar? m?kemmel a??larla kesip ge?iyordu. ?zerlerinde en iyi ipeklileri ve m?cevheratlar? i?indeki insanlar?n bulundu?u alt?n arabalar? ?eken atlar?n pat pat y?r?d?kleri g?r?lebilen ufak yaya k?pr?leri vard?. B?t?n ?ehirde bayram ilan edilmi? ve herkes kendisini kar??lamaya ve selamlamaya gelmi?ti. Hepsi bu kutsal g?nde onun ad?n? a??zlar?ndan d???rm?yorlard?. O halk? i?in bir lider olmaktan ?teye bir konumdayd?—o bir tanr??ayd?. Bu g?n?n bir festivale, I??klar G?n?’ne rast gelmesi daha da hay?rl? bir olayd?. Bu g?ne?in yedi tanr?s?n?n ?n?nde e?ildikleri g?nd?. Volusia, ?ehrin lideri olarak, daima e?lenceleri ba?latan ki?i olurdu ve suyollar?nda kay?p giderken, arkas?nda iki muazzam alt?n me?ale parlak bi?imde yanmaktayd?. G?n ?????ndan da daha parlak bu me?aleler, B?y?k Havuz’u yakmak i?in haz?rd?. B?t?n insanlar onu takip ettiler; sokaklar boyunca aceleyle y?r?yerek, teknesinin arkas?ndan ko?arak pe?inden gittiler; b?t?n yol boyunca, ?ehrin alt? dairesinin merkezine var?ncaya kadar kendisini izleyeceklerini biliyordu. Orada teknesinden inecek ve o g?nk? bayram?n ve kurbanlar?n yerine i?aret eden havuzlar? ate?e verecekti. Bu, onun ?ehri ve halk? i?in g?rkemli bir g?nd?, onun ?ehrinin ?zerinde, b?t?n arzu edilmeyen istilac?lara kar?? on d?rt giri? kap?s?n? korumak i?in d?n?p durduklar? s?ylenen on d?rt tanr?y? ?vmek i?in bir g?n. Halk? onlar?n hepsine birden dua ediyordu ve bug?n, b?t?n g?nlerde oldu?u gibi, onlara ??kranlar?n? sunmalar? gerekiyordu. Bu y?l, halk?n? bir s?rpriz bekliyordu: Volusia on be?inci bir tanr? ilave etmi?ti, y?zy?llardan beri, ?ehrin kurulu?undan beri, ilk kez bir tanr? ilave edilmi? oluyordu. Ve bu tanr? kendisiydi. Volusia yedi dairenin merkezinde kendisinin alt?ndan ?ok y?ksek bir heykelini diktirmi?ti ve bu g?n? kendi isim g?n?, kendi bayram? ilan etmi?ti. Bunun ?st?ndeki ?rt? kald?r?l?nca, b?t?n halk? bunu ilk defa olarak g?recek, Volusia’n?n, annesinden ?ok daha fazla, bir liderden ?ok ?tede, s?rf bir insandan daha fazla bir ?ey oldu?unu g?recekti. O her g?n kendisine ibadet edilmesi gereken bir tanr??ayd?. Onlar di?erleriyle beraber ona da dua edip e?ileceklerdi—bunu yapacaklard?, yoksa onlar?n kan?na girecekti. Volusia teknesi gittik?e ?ehir merkezine yakla?t?k?a kendi kendine g?l?msedi. Y?zlerindeki ifadeyi g?rmek, onlar? aynen di?er on d?rt tanr? gibi kendine de tap?nmaya mecbur etmek i?in zor bekliyordu. Hen?z bunu bilmiyorlard?, ama bir g?n, di?er tanr?lar? birer birer, geriye sadece kendisi kal?ncaya kadar ortadan kald?racakt?. Volusia, heyecan i?inde, omzunun ?st?nden arkas?n? kontrol etti ve arkas?nda sonsuz bir dizi teknenin kendisini izlemekte oldu?unu g?rd?. Bunlar?n hepsi tanr?lara o g?n verilecek kurbanlara haz?rl?k olarak, g?ne?in alt?nda k?p?r k?p?r ve g?r?lt?c? canl? bo?alar ve ke?iler ve ko?lar ta??maktayd?. Bunlar?n en b?y???n? ve en iyisini kendi heykelinin ?n?nde kurban ettirecekti. Volusia’n?n teknesi nihayet yedi alt?n daireye giden a??k suyoluna ula?t?. Dairelerin her biri bir ?ncekinden daha geni?ti, su halkalar?yla birbirinden ayr?lm?? geni? alt?n plazalar. Teknesi dairelerin i?inden yava??a ge?ti, on d?rt tanr?n?n her birinin yan?ndan ge?erek merkeze gittik?e yakla?t? ve kalbi heyecan i?inde g?mb?rdemeye ba?lad?. Giderlerken her tanr? ?zerlerinde dev gibi y?kseliyor, ???ldayan alt?ndan her heykel yirmi ayak y?kse?e ??k?yordu. B?t?n bunlar?n tam ortas?nda, her zaman kurban kesmek ve dini ama?la toplanmak i?in bo? b?rak?lan meydanda, ?imdi yeni imal edilmi? bir kaide ve bunun ?zerinde, beyaz ipek kuma?la ?rt?l? elli ayakl?k bir yap? duruyordu. Volusia g?l?msedi: b?t?n halk? aras?nda o kuma??n alt?nda ne oldu?unu sadece kendisi biliyordu. En i?teki meydana ula??nca, hizmet?ileri yard?m etmek i?in ko?arlarkenVolusia teknesinden indi. Di?er bir tekne ?ne ?ekilip hayat?nda g?rd??? en b?y?k bo?a a?a?? indirilir ve bir d?zine adam taraf?ndan do?rudan kendisine getirilirken yap?lanlar? izledi. Adamlardan her biri kal?n bir halat? tutuyor ve hayvan? dikkatle idare ediyordu. Bu bo?a ?zeldi, A?a?? Vilayetlerde yeti?tirilmi?ti: on be? ayak y?ksekli?inde, parlak k?rm?z? derisiyle, bir kuvvet timsali gibiydi. Ayn? zamanda ?fke doluydu. Direndi, ama adamlar heykelin ?n?ne do?ru g?t?r?rlerken bo?ay? kontrol alt?nda tuttular. Volusia bir k?l?c?n k?n?ndan ??kar?ld???n? duydu ve d?nd???nde ki?isel katili Aksan’?n t?ren k?l?c?n? uzatm?? yan?nda durdu?unu g?rd?. Aksan hayatta kar??la?t??? en sad?k askerdi, s?rf kafas?n? e?erek g?sterdi?i herhangi birisini ?ld?rmeye haz?rd?. Ayn? zamanda sadistti, kendisini bu y?zden seviyordu ve bu nedenle bir?ok kez kendisinin sayg?s?n? kazanm??t?. Yan?nda bulunmas?na izin verdi?i pek az insandan biriydi bu adam. Aksan i?e ??km?? delik de?ik surat?yla ona bakt?, kal?n, k?v?rc?k sa?lar?n?n aras?ndan boynuzlar? g?r?n?yordu. Volusia uzand? ve uzun, alt?ndan yap?lma alt? ayak uzunlu?undaki t?ren k?l?c?n? ald? ve kabzas?n? her iki eliyle s?k? s?k? kavrad?. D?n?p k?l?c? yukar? kald?rarak b?t?n g?c?yle bo?an?n ensesine indirirken halk?n?n ?zerine derin bir sessizlik ??km??t?. Bir par??men kadar ince ve olabildi?ince keskin k?l?? bo?an?n boynunu boydan boya kesti ve  k?l?c?n eti par?alay?p ge?en sesini duydu?unda, bir u?tan ?b?r?ne kadar kesti?ini hissetti?inde ve hayvan?n kan? y?z?ne f??k?rd???nda Volusia s?r?tt?. Kan her yere bo?ald?, ayaklar?n?n dibinde koca bir g?lc?k olu?tu ve ba?s?z bo?a sendeleyerek onun hala kuma?la ?rt?l? heykelinin kaidesinin dibine y???ld?. Halk? b?y?k bir sevin? ???l??? atarken, ipek kuma??n ve alt?n?n ?zerine kan f??k?r?p her taraf? lekeledi. Aksan ?ne e?ilip, “Harika bir kehanet, leydim,” dedi. T?renler ba?lam??t?. Her taraftan boru sesleri y?kselirken y?zlerce hayvan ?ekilip getirilmeye ve ?evresindeki g?revlileri taraf?ndan kesilip katledilmeye ba?land?. Kesimle ve tecav?zlerle ve yiyecek ve ?arap t?ketilerek ge?en bir g?n olacakt? bu… Sonra, hepsi ertesi g?n? ve daha sonraki g?n en ba?tan tekrarlanacakt?. Volusia mutlaka onlara kat?lacak, baz? adamlar? kendine ay?racak ve biraz ?arap i?ecek ve kendi putlar?na kurban etmek i?in bunlar?n bo?azlar?n? kesecekti. Sadizm ve gaddarl?k i?inde uzun bir g?n ge?irmeyi ?mit ediyordu. Ama daha ?nce, yap?lacak bir ?ey daha kalm??t?. Volusia heykelinin dibindeki tabanl??a ??karak d?n?p halk?yla y?z y?ze durdu?u zaman herkes sessizle?ti. Kendisinin di?er bir g?venilir bir dan??man? olan Koolian ?b?r taraftan t?rmanmaktayd?. Bu siyah ba?l?kl? bir pelerin giyen karanl?k bir b?y?c?yd?. I??ldayan ye?il g?zleri ve  si?illerle kapl? bir suratla, Volusia’ya kendi annesinin katline giden yolda yard?mc? olan yarat?kt? bu. Kendisinin b?yle bir heykelini yapt?rmas?n? tavsiye etmi? olan da Koolian’d?. ?nsanlar, olabildi?ince sessizlik i?inde ona bakt?lar. O bu an?n dram?n?n zevkine vararak bekledi. “Volusia’n?n b?y?k halk?!” diye g?mb?rdedi. “Size en yeni ve en b?y?k tanr?n?n heykelini sunuyorum!” G?steri?le Volusia ipek ?ar?af? geri ?ekti ve kalabal?ktan bir hayret nidas? y?kseldi. Koolian halka, “Sizin yeni tanr??an?z, on be?inci tanr??a, Volusia!” diye hayk?rd?. Halk hayret ve merakla yukar? bakanken,  bast?r?lm?? bir sayg? ve korku sesi ??kard?. Volusia ba??n? kald?r?p ???ldayan alt?n heykeline bakt?, di?erlerinden iki misli y?ksek olan heykel kendisinin kusursuz bir modeliydi. Halk?n nas?l tepki verece?ini g?rmek i?in tedirginlik i?inde bekledi. Herhangi birisi yeni bir tanr? ba?latal? y?zy?llar olmu?tu ve halk?n?n kendisine sevgisinin olmas? gerekti?i kadar g??l? olup olmad???n? g?rmek i?in bir kumar oynamaktayd?. Onlar?n kendisini sadece sevmelerine de?il, kendisine tapmalar?na ihtiyac? vard?. B?y?k bir memnuniyetle, halk?n?n tek v?cut olarak aniden e?ilip yere kapanarak kendi heykeline, yeni puta tap?nmaya ba?lad?klar?n? g?rd?. Tekrar tekrar kutsal bir s?zc?k olarak “Volusia,”diye seslenmekteydiler. “Volusia. Volusia.” Volusia kollar?n? iki yana a?m??, derin derin nefes alarak orada durmakta, b?t?n bu manzaray? i?ine sindirmekteydi. Bu herhangi bir faniyi tatmin edecek ?l??de b?y?k bir ?vg?yd?. Herhangi bir lideri. Herhangi bir tanr?y?. Ama bu kendisi i?in yeterli de?ildi. * Volusia kalesinin geni?, ?st? a??k kemerli giri?inden ge?erek i?eri y?r?d?. Otuz metre y?ksekli?indeki mermer s?tunlar?n yan?ndan, bah?elerle ?evrili koridorlardan ge?ti. Muhaf?zlar, ellerinde alt?n m?zraklar dimdik duran ?mparatorluk askerleri g?z alabildi?ince uzan?yordu. ?izmelerinin alt?n topuklar? yerde ses ??kart?rken a??r a??r y?r?d?; iki yan?nda b?y?c?s? Koolian ile katili Aksan ve ordusunun komutan? Soku kendisine e?lik ediyordu. Soku, “Leydim, e?er m?mk?nse size bir ?ey s?yleyebilir miyim?” dedi. B?t?n g?n kendisiyle konu?maya ?al??m??t? ve Volusia onun korkular?na, ger?e?e akl?n? takmas?na ilgi duymadan onu duymazl?ktan gelmi?ti. Onun kendi ger?e?i vard? ve zaman ne zaman kendisine uyarsa, onunla o zaman konu?acakt?. Volusia ba?ka bir koridorun giri?ine ula??ncaya kadar y?r?meye devam etti; buras? uzun z?mr?tten yap?lm?? boncuk ?eritleriyle s?sl?yd?. Askerler derhal ileri ko?up bunlar? yana ?ekerek onun ge?mesi i?in yol a?t?lar. Volusia i?eri girerken, d??ar?daki kutsal t?renlerde okunan b?t?n o ?ark?lar?n ve tezah?rat?n sesleri uzakta kalmaya ba?lad?. ?n?nde kesmeyle ve i?ki i?meyle ve tecav?z ve ziyafetle ge?ecek uzun bir g?n vard? ve Volusia kendine gelmek i?in biraz zaman ay?rmak istiyordu. Enerjisini yeniden toplayacak ve sonra yeni bir tur i?in geri gidecekti. Volusia karanl?k ve a??r bir havas? olan resmi odalara girdi, buras?n? sadece bir ka? me?ale ayd?nlat?yordu. Oday? en fazla ayd?nlatan ?ey y?z ayak y?ksekli?indeki tavan?n merkezindeki a??kl?ktan i?eri giren ve d?md?z a?a?? inerek odan?n ortas?nda tek ba??na duran bir nesneye ula?an tek bir ye?il ???k huzmesiydi. Z?mr?t m?zrak. Volusia y?zy?llard?r burada d?md?z yukar? ?????n i?ine dikilmi? duran m?zra?a hu?u i?inde yakla?t?. Z?mr?t sap? ve z?mr?t m?zrak ucuyla, ???kta par?ld?yor, sanki tanr?lara meydan okur gibi, g?ky?z?n? ni?an alm?? dimdik duruyordu. Bu her zaman halk? i?in kutsal bir nesne olmu?tu, halk?n?n b?t?n ?ehri ayakta tuttu?una inand??? bir nesne. ?n?nde hu?u i?inde durarak, par?ac?klar?n ye?il ???k i?inde bunun etraf?nda d?nmesini izledi. “Leydim,” dedi Soku yumu?ak bir sesle, sesi sessizlik i?inde yank?lanarak. “Konu?abilir miyim?” Volusia uzun bir s?re, s?rt? ona d?n?k, m?zra?? inceleyerek, hayat?n?n her g?n? oldu?u gibi bunun i??ili?ine hayran kalarak, nihayet dan??man?n?n s?zlerini duymaya haz?r oldu?unu hissedene kadar durdu. “Konu?abilirsin,” dedi. “Leydim,” dedi Soku, “?mparatorlu?un h?k?mdar?n? ?ld?rm?? bulunuyorsunuz. Ku?kusuz, bu duyulmu?tur. ?u anda ordular Volusia’n?n ?st?ne geliyor olmal?. Muazzam ordular, kar?? koyabilece?imizden ?ok daha b?y?k ordular. Haz?rlanmam?z laz?m. Stratejiniz nedir?” Volusia, “Strateji mi?” diye sordu, k?zg?n bir ?ekilde, hala ona bakmadan. Soku, “Nas?l bar?? sa?layacaks?n?z?” diye ?srar etti. “Nas?l teslim olacaks?n?z?” Volusia ona d?nd? ve g?zlerini so?uk bi?imde ona dikti. “Bar?? olmayacak,” dedi. “Ben onlar?n teslim olmalar?n? ve bana ba?l?l?k yemini etmelerini kabul edene kadar.” Soku y?z?nde korkuyla ona bakt?. “Ama Leydim, bire y?z bizden kalabal?klar,” dedi. “Onlara kar?? kendimizi hi?bir ?ekilde savunamay?z.” Volusia m?zra?a geri d?nd? ve Soku ?aresizce ?ne ??kt?. “?mparatori?em,” diye ?srar etti. “Annenizin taht?na el koyarak dikkat ?ekici bir zafer elde ettiniz. O halk taraf?ndan sevilmiyordu, siz ise seviliyorsunuz. Size tap?yorlar. Kimse size a??k?a s?ylemez. Ama ben s?yleyece?im. Etraf?n?za size duymak istediklerinizi s?yleyen insanlar? topluyorsunuz. Sizden korkan insanlar?. Ama ben size ger?e?i s?yleyece?im, ger?ek durumumuzu. ?mparatorluk bizi ku?atacak. Sonra, biz ezilece?iz. Bizden, ?ehrimizden geriye bir ?ey kalmayacak. Harekete ge?melisiniz. Bir ate?kes sa?lamal?s?n?z. Ne fiyat isterlerse ?deyin. Hepimizi ?ld?rmeden ?nce yap?n bunu.” Volusia m?zra?? incelerken g?l?msedi. “Annem hakk?nda ne dediklerini biliyor musun?” diye sordu. Soku orada durup bo? g?zlerle ona bakt? ve kafas?n? sallad?. “Onun Se?ilmi? Ki?i oldu?unu s?ylediler. Onun asla ma?lup edilemeyece?ini s?ylediler. Onun asla ?lmeyece?ini s?ylediler. Ni?in biliyor musun? ??nk? hi? kimse alt? y?zy?ld?r bu m?zra?? ta??mam??t?. O, ortaya ??k?p bunu tek eliyle kulland?. M?zra?? babas?n? ?ld?r?p taht?n? ele ge?irmek i?in kulland?.” Volusia g?zleri tarih ve kaderle alev alev yanarken ona d?nd?. “M?zrak sadece bir kez kullan?labilir dediler. Se?ilmi? Ki?i taraf?ndan. Annemin bin y?zy?l ya?ayaca??n?, Volusia taht?n?n ebediyen onun olaca??n? s?ylediler. Ve ne oldu biliyor musun? M?zra?? ben kendim kulland?m—ve bunu annemi ?ld?rmek i?in kulland?m.” Derin bir nefes ald?. “Bu sana ne anlat?yor, Ba? Komutan?” Soku zihni kar??m?? vaziyette ona bakt? ve ?a?k?nl?k i?inde kafas?n? sallad?. “Ya di?er insanlar?n efsanelerinin g?lgesinde ya?ar?z,” dedi Volusia, “veya kendi efsanemizi yaratabiliriz.” Ka?lar ?at?k, ?fke i?inde ona bakarak yan?na sokuldu. “Ben b?t?n ?mparatorlu?u ??kertti?im zaman,” dedi, “bu evrendeki herkes ?n?mde diz ??kt??? zaman, ismimi bilmeyen, ???l?k at?p ismimi hayk?rmayan tek bir canl? insan kalmad??? zaman, sen benim tek ve yeg?ne ger?ek lider oldu?umu bileceksin Benim tek ve yeg?ne ger?ek tanr? oldu?umu. Ben se?ilmi? Ki?i’yim. ??nk? ben kendi kendimi se?tim.” ONUNCU B?L?M Gwendolyn yan?nda erkek karde?leri Kendrick ve Godfrey ve Sandara, Aberthol, Brandt ve Atme ile birlikte, arkas?nda y?zlerce insan oldu?u halde, kendilerini kabul eden bu k?y?n i?inden y?r?d?. Onlara k?y muhtar? Bokbu yol g?steriyor ve Gwen onun k?y?n? gezerken minnettarl?k i?inde Bokbu’nun yan?nda y?r?yordu. Onun halk? kendilerini k?ye kabul etmi?, s???nacak g?venli bir yer sa?lam??t?. K?y muhtar? bunu halk?ndan baz?lar?n?n arzusu hilaf?na, kendini tehlikeye atarak yapm??t?. O hepsini kurtarm??, onlar? ?l?ler diyar?ndan tutup geri ?ekmi?ti. Gwen aksi halde ne yapm?? olacaklar?n? bilmiyordu. Muhtemelen hepsi denizde ?lm?? olacaklard?. Gwen ayn? zamanda Sandara’ya minnettarl?k duyuyordu, halk?na kar?? onlara kefil olmu? ve onlar? buraya getirme ak?ll???n? g?stermi?ti. Gwen etrafa bak?nd?, k?yl?ler etraflar?na ?????rken g?rd??? manzaray? akl?na kaydediyordu. Kendilerinin geli?lerini ilgi ?ekici nesnelere bakar gibi izliyorlard?. Gwen kendisini sergilenmekte olan bir hayvan gibi hissetti. Gwen b?t?n o ufak, tuhaf, model gibi kil evleri g?zden ge?irdi ve gururlu bir halk, onlar? izleyen yumu?ak g?zleri olan sava??? bir halk g?rd?. A??k?a, onlar ?imdiye kadar hi? Gwen ve halk? gibi bir ?ey g?rmemi?lerdi. Merakl? olmalar?na ra?men, ayn? zamanda ihtiyatl?yd?lar. Gwen onlar? su?layacak durumda de?ildi. K?lelikle ge?en bir ?m?r onlar? ihtiyatl? olmaya sevk etmi?ti. Gwen her tarafta kamp ate?leri yak?ld???na dikkat ederek bunun nedenini merak etti. “Ni?in b?t?n bu ate?ler yak?l?yor?” diye sordu. “Siz hay?rl? bir g?nde geldiniz,” dedi Bokbu. “Bu bizim ?l?ler festivalimiz. Bizim i?in kutsal bir gece, G?ne?in bir d?ng?s?nde ancak bir kez geliyor. ?l?lerin tanr?lar?n? onurland?rmak i?in ate?ler yakar?z ve bu gece tanr?lar?n bizi ziyaret ettikleri ve bize olacaklar? anlatt?klar? s?ylenir.” “Ayn? zamanda kurtar?c?m?z?n da bu g?n gelece?i s?ylenir,” diye bir ses konu?maya kat?ld?. Gwendolyn o tarafa bak?nca daha ya?l? bir adam g?rd?, belki yetmi?lerinde, uzun boylu ve zay?ft? ve resmi bir havas? vard?. Uzun, sar? bir asa ile yanlar?nda y?r?yor ve sar? bir c?bbe giyiyordu. “Size Kalo’yu takdim edebilir miyim?” dedi Bokbu. “Bizim k?hinimiz.” Gwen ba??yla selamlad? ve o da ayn? ?ekilde kar??l?k verdi, ifadesiz bir y?zle. “G?zel bir k?y?n?z var,” dedi Gwendolyn. “Burada aile sevgisini g?rebiliyorum.” Muhtar g?l?msedi. “Bir krali?e i?in gen?siniz, ama ak?ll? ve zarifsiniz. Denizin ?te taraf?nda sizin i?in s?yledikleri do?ru. Sizin ve halk?n?z?n burada, bu k?yde bizimle kalabilmenizi dilerdim; ama anlad???n?zdan eminim, sizi ?mparatorlu?un merakl? g?zlerinden saklamam?z gerekir. Yine de, yak?nlarda kalacaks?n?z; oras? sizin eviniz olacak.” Gwendolyn onun bak??lar?n? izledi ve yukar? bakt???nda uzakta deliklerle dolu bir havuz g?rd?. “Ma?aralar,” dedi. “Orada g?vende olacaks?n?z. ?mparatorluk sizi orada aramayacakt?r; ate?lerinizi yakabilir, kendi yeme?inizi pi?irebilir, iyile?ip toparlanabilirsiniz..” “Ya sonra?” diye sordu onlara kat?lan Kendrick. Bokbu ona do?ru bakt?, ama kar??l?k veremeden aniden oldu?u yerde durdu; zira elinde bir m?zrak tutan uzun boylu, kasl? bir k?yl?, yan?nda bir d?zine kasl? adamla birlikte kar??s?na ??km??t?. Bu, gemideki geli?ini protesto eden adamd? ve hi? mutlu g?r?nm?yordu. Adam “Yabanc?lar? buraya alarak b?t?n halk?m?z? tehlikeye at?yorsun,” dedi kasvetli bir ifadeyle. “Onlar? geldikleri yere geri g?ndermen gerekir. Burada sahile vuran her ?rk? kabul etmek bizim i?imiz de?il.” Bokbu onunla y?z y?ze dururken kafas?n? sallad?. “Babalar?n?z sizinle utan? duyard?,” dedi. “Misafirperverlik kurallar? herkes i?in ge?erlidir.” Adam “Peki, misafirperverlik bir k?lenin g?revi midir?” diye ??k??t?. “Bunu biz kendimiz bile bulamazken?” “Bize nas?l muamele edildi?inin bizim ba?kalar?na nas?l muamele etti?imizle bir ilgisi yok,” diye kar??l?k verdi muhtar. “Ve bize ihtiya? duyanlar? geri ?evirmeyece?iz.” K?yl? bu l?flar? k???mseyerek, Gwendolyn, Kendrick, ve di?erlerine dik dik bakt?, sonra tekrar muhtara d?nd?. “Onlar? burada istemiyoruz,” dedi, azarlayarak. “Ma?aralar buradan yeterince uzakta de?il ve burada bulunduklar? her g?n, ?l?me biraz daha yakla??yoruz.” “Ve e?er adalet i?inde ya?anmazsa, ucuna yap??t???n?z bu hayat ne i?e yarar?” diye sordu muhtar. Adam uzun bir s?re ona tepesinden dik dik bakt?, en sonunda d?n?p ?fkeyle oras?n? terk etti. Adamlar? da pe?inden gittiler. Gwendolyn onlar?n gidi?ini izledi, ne olaca??n? merak ederek. “Ona ald?rmay?n,” dedi muhtar, y?r?meye devam ederken. Gwen ve di?erleri de onun pe?ine tak?ld?lar. “Size y?k olmak istemiyorum,” dedi Gwendolyn. “biz ayr?labiliriz.” Muhtar kafas?n? sallad?. “Ayr?lmayacaks?n?z,” dedi. “Dinlenip haz?r oluncaya kadar. E?er tercih ederseniz, ?mparatorlukta gidebilece?iniz ba?ka yerler var. Ayn? ?ekilde iyi gizlenmi? yerler. Ama bunlar buradan ?ok uzaklarda ve ula??lmas? tehlikeli ve sizler toparlan?p karar vermeli ve burada bizimle kalmal?s?n?z. Bunun ?zerinde ?srar ediyorum. Nitekim sadece bu gece i?in, bize kat?lman?z?, k?ydeki e?lencelerime kat?lman?z? diliyorum. Neredeyse gece ??k?yor; ?mparatorluk sizi g?rmeyecektir ve bu bizim i?in ?nemli bir g?n. Sizleri misafirimiz olarak a??rlamaktan onur duyaca??m.” Gwendolyn ak?am?n ??kmekte oldu?unu fark etti, b?t?n kamp ate?lerinin yak?lmakta oldu?unu, k?yl?lerin en iyi k?yafetlerini giymi?, toplanmakta olduklar?n? g?rd?; yumu?ak ve s?rekli bir davul sesinin yava??a y?kselmeye ba?lad???n?, sonra okunan ?ark?lar? duydu. Etrafta ko?u?an, ?ekere benzeyen yiyecekleri avu?layan ?ocuklar? g?rd?. ??leri bir t?r s?v?yla dolu Hindistan cevizlerini da??tan adamlar? g?rd? ve ate?lerin ?zerinde k?zaran b?y?k hayvanlardan gelen havadaki et kokusunu ald?. Halk?n?n dinlenip kendine gelme ve ma?aralar?n izolasyonuna inmeden iyi bir yemek yeme f?rsat? bulmas? fikri Gwen’in ho?una gitmi?ti. Muhtara d?nd?. “Buna memnun olurum,” dedi. “Buna ?ok memnun olurum.” * Sandara tekrar evine d?nm?? olmaktan a??r? duygulanm?? vaziyette Kendrick’in yan?nda y?r?yordu. Evinde olmaktan, kendi halk?yla birlikte tan?d??? topraklar ?zerinde bulunmaktan mutluydu, ancak yine de kendisini ayn? zamanda bir kez daha k?s?tlanm??, bir k?le gibi hissediyordu. Burada olmak ni?in buradan ayr?ld???na, ni?in ?mparatorlu?un hizmetine girmek ve onlarla bir iyile?tirici olarak deni?leri a?mak i?in g?n?ll? oldu?una ili?kin hat?ralar? geri getirmi?ti. En az?ndan bu kendisini bu yerden d??ar? ??kartm??t?. Sandara Gwendolyn’in halk?n? kurtarmaya yard?mc? oldu?u, onlar?n hepsini denizde ?lmeden ?nce buraya getirdi?i i?in kendini ?ok kadar rahatlam?? hissediyordu. Kendrick’in yan?nda y?r?rken, her ?eyden ?ok onun elini tutmak, gururla kendi adam?n? halk?na g?stermek istiyordu. Ama bunu yapamazd?. ?zerlerinde ?ok fazla g?z vard? ve kendi k?y?n?n ?rklar aras?nda bir birle?meyi asla onaylamayaca??n? biliyordu. Kendrick, onun d???ncelerini okur gibi, yukar? uzand? ve bir kolunu onun beline dolad? ve Sandara ?abucak eliyle bunu itip uzakla?t?rd?. Kendrick incinmi? vaziyette ona bakt?. “Burada de?il,” diye cevap verdi yumu?ak?a, kendini su?lu hissederek. Kendrick ?a??rm?? vaziyette ka?lar?n? ?att?. “Bunu konu?mu?tuk,” dedi. “Halk?m?n kat? oldu?unu sana s?ylemi?tim. Onlar?n yasalar?na sayg? g?stermeliyim.” “O zaman benden utan?yor musun?” diye sordu Kendrick. Sandara kafas?n? sallad?. “Hay?r, lordum. Tam tersine. Daha fazla gurur duydu?um ba?ka hi? kimse yok. Daha ?ok sevdi?im ba?ka hi? kimse de yok. Ama sizinle olamam. Burada de?il. Bu yerde de?il. Anlaman?z gerek.” Kendrick’in surat? as?ld? ve Sandara buna sebep oldu?u i?in kendisini ?ok k?t? hissetti. “Ancak bulundu?umuz yer buras?,” dedi Kendrick. “Bizim i?in ba?ka bir yer yok. O zaman birlikte olmayacak m?y?z?” Sandara y?re?i par?alanarak konu?tu: “Siz kendi halk?n?z?n ma?aralar?nda kalacaks?n?z,” dedi. “Ben burada k?yde kalaca??m. Kendi halk?mla. Bana d??en bu. Sizi seviyorum, ama birlikte olamay?z. Burada olmaz.” Kendrick incinmi? vaziyette ba??n? ?evirdi ve Sandara daha fazla izahat vermek isterken aniden bir ses araya girdi. “Sandara!?” diye birisi seslendi. Sandara d?nd?,  tan?d?k bu sesi, tek erkek karde?inin sesini duymaktan ?ok olmu?tu. Onun kalabal???n i?inden ??k?p kendisine do?ru y?r?d???n? g?r?nce kalbi z?plad?. Darius. Kendisini b?rakt??? zamana nazaran ?ok b?y?k ve g??l? ve ya?l? g?r?n?yordu, daha ?nce g?rmedi?i bir kendine g?venle doluydu. Onu bir o?lan olarak b?rakm??t? ve ?imdi hala gen? olmakla birlikte, bir adam gibi g?r?n?yordu. Uzun, a?a?? sarkan da??n?k, hi? kesilmeden arkadan ba?lanan sa?lar?yla, her zamanki gibi ma?rur, aynen babalar?na benziyordu. Onun g?zlerinde i?indeki sava???y? g?rebiliyordu. Êîíåö îçíàêîìèòåëüíîãî ôðàãìåíòà. Òåêñò ïðåäîñòàâëåí ÎÎÎ «ËèòÐåñ». Ïðî÷èòàéòå ýòó êíèãó öåëèêîì, êóïèâ ïîëíóþ ëåãàëüíóþ âåðñèþ (https://www.litres.ru/pages/biblio_book/?art=43697503&lfrom=688855901) íà ËèòÐåñ. Áåçîïàñíî îïëàòèòü êíèãó ìîæíî áàíêîâñêîé êàðòîé Visa, MasterCard, Maestro, ñî ñ÷åòà ìîáèëüíîãî òåëåôîíà, ñ ïëàòåæíîãî òåðìèíàëà, â ñàëîíå ÌÒÑ èëè Ñâÿçíîé, ÷åðåç PayPal, WebMoney, ßíäåêñ.Äåíüãè, QIWI Êîøåëåê, áîíóñíûìè êàðòàìè èëè äðóãèì óäîáíûì Âàì ñïîñîáîì.
Íàø ëèòåðàòóðíûé æóðíàë Ëó÷øåå ìåñòî äëÿ ðàçìåùåíèÿ ñâîèõ ïðîèçâåäåíèé ìîëîäûìè àâòîðàìè, ïîýòàìè; äëÿ ðåàëèçàöèè ñâîèõ òâîð÷åñêèõ èäåé è äëÿ òîãî, ÷òîáû âàøè ïðîèçâåäåíèÿ ñòàëè ïîïóëÿðíûìè è ÷èòàåìûìè. Åñëè âû, íåèçâåñòíûé ñîâðåìåííûé ïîýò èëè çàèíòåðåñîâàííûé ÷èòàòåëü - Âàñ æä¸ò íàø ëèòåðàòóðíûé æóðíàë.