Planety i gwiazdy. Wszystko w porz?dku

Planety i gwiazdy. Wszystko w porz?dku Rem Word Kochamy Kosmos. Potrzebujemy jego najwa?niejszych szczeg???w technicznych – s? tutaj. Jeste?my wa?nymi uczuciami i przestrzeni? dla wyobra?ni – jest ona w pe?ni brana pod uwag?… Planety i gwiazdy Wszystko w porz?dku Rem Word © Rem Word, 2019 ISBN 978-5-0050-0389-8 Ksi??ka powsta?a w inteligentnym systemie wydawniczym Ridero S?o?ce Po 400 milionach lat po Wielkim Wybuchu, co oznacza narodziny wszech?wiata, powstaj? mg?awice gazowe. Ze wzgl?du na si?? przyci?gania grawitacyjnego, gaz koncentruje si? w gwiazdach i liczy miliardy gwiazd galaktyki. Elektryczne pola magnetyczne s? silne, ale neutralizowane przez przeciwne dzia?anie innych ?adunk?w i biegun?w. Tylko si?y grawitacyjne, pomimo ich wzgl?dnej s?abo?ci, s? w stanie zjednoczy? si? i wzmocni? bez ogranicze?. Maksymalny zasi?g ich wp?ywu, a nawet pr?dko?? propagacji przez nauk? nie s? dok?adnie ustalone. Zatem atomy, nieruchome i pozornie wiecznie wisz?ce w pr??ni, zaczynaj? i zaczynaj? gromadzi? si? w male?kie kawa?ki lodu. Trudno sobie wyobrazi?, ?e pami?? o przysz?o?ci jest odci?ni?ta w tych zimnych, oboj?tnych p?atkach ?niegu. Oto ukryte gigantyczne i ma?e planety, zderzenia, wybuchy, cia?o i krew, zimne obliczenia i czu?e uczucia. Nasza Galaktyka (z du?? liter?), inaczej – Droga Mleczna (via lactea) powsta?a 13 miliard?w lat temu. Ma od 200 do 400 miliard?w gwiazd. Wiek Uk?adu S?onecznego to 4,5 miliarda lat. W swoim sk?adzie znajduje si? osiem uznanych planet klasycznych, a tak?e pi?? tzw. Planet kar?owatych, w tym teraz ju? «Pluton» wydalonych z grupy «A». Orientacyjne cechy «gwiazdy ziemskiej» s? nast?puj?ce. ?rednica 109 ?rednic Ziemi. Grawitacja na powierzchni r?wnika wynosi 28 ziemnych. Temperatura rdzenia wynosi 1,5 miliona stopni. Druga pr?dko?? kosmiczna (ca?kowite wycofanie z obszaru przyci?gania) wynosi 617 km. c. Wod?r zamienia si? w hel – kr?tko m?wi?c, wszystkie wyja?nienia, ?e s?o?ce ?wieci tak d?ugo i gor?co. Samotne atomy i motywy zebrane z zimnej otch?ani manifestuj? ca?? ich moc. Ciekawe badania S?o?ca przeprowadzane s? przez europejski aparat SOlar i Heliospheric Observatory (SOHO) od 1995 roku. W szczeg?lno?ci to ta stacja wykrywa egzotyczne obiekty wielko?ci Ziemi na Ziemi nad p??nocnym biegunem S?o?ca. Ciekawy i ameryka?ski projekt STEREO – zestaw dw?ch zdalnych urz?dze?, tworz?cy stereoskopowy obraz «naszej» gwiazdy. ?wi?tynia w Karnaku. G??wne pa?stwowe sanktuarium Nowego Kr?lestwa. Okolice Luksoru. Po?o?enie Teb (egipski Noycet), jednej z dw?ch stolic staro?ytnego Egiptu (drugi to Memphis). Tutaj, trzy i p?? tysi?ca lat temu, ludzie czcili Atona – S?o?ce i jego ludzkie wcielenie dla boga Amona-Ra. S?dz?, ?e my?lisz r?wnie?, ?e ?wi?tynia nadal wygl?da bardzo dobrze. Nasze S?o?ce… Ma plamy. Ale nie powinni?my si? tym zbytnio przejmowa?. Jest tu naprawd? gor?co… Tak si? sk?ada, ?e protruzorzy nie wracaj? do pola magnetycznego. W tym przypadku materia gwiezdna wpada w kosmos. Si?a wyrzutowa jest taka, ?e a? do orbity Marsa stanowi znacz?ce zagro?enie dla astronaut?w Ziemi podr??uj?cych po ich statkach aluminiowych. Ale wydaje si?, ?e s? tacy, kt?rzy nie dbaj? o promieniowanie s?oneczne… Misje «Stereo» s? wybierane do S?o?ca i tworz? wysokiej jako?ci zdj?cia tego, co dzieje si? w jego fotosferze. Okazuje si?, ?e to ciep?e miejsce zosta?o wybrane przez kosmit?w. Sp?jrz na statek kosmiczny o rozmiarach nieco mniejszych ni? Ziemia, k?pi?cy si? w strumieniu w?ciek?ego promieniowania, w temperaturze setek tysi?cy lub milion?w stopni. Oficjalne zdj?cie NASA Takie gigantyczne wehiku?y UFO wisz? nawet na ko?owej orbicie r?wnikowej, ale ?ci?le nad biegunem p??nocnym S?o?ca, powoduj?c tu okresowe oscylacje. ?adna zwyk?a planeta, ani jej metaliczny rdze?, nie wytrzyma tu d?u?ej ni? jedn? minut?. ТTak jest na granicy rozdzielczo?ci optycznej, prawdopodobnie z dodatkiem fantazji osoby przetwarzaj?cej materia?y fotograficzne, obcego statku. Komentarz na temat struktury i celu tego obiektu jest po prostu bez znaczenia. Wygl?da na to, ?e projekt in?ynieryjny nieco mniejszy ni? Ziemia, pod wp?ywem w?asnej grawitacji, musia?by nieuchronnie przybra? kszta?t zaokr?glony. Wydaje si?, ?e w tym przypadku mamy do czynienia z tzw. Fa?szyw?. ?eby?my si? nie znudzili, zas?onili mi?o?nik?w skandalicznych kompozycji interesuj?cymi zdj?ciami na swoich komputerach i wrzucili je do sieci, ukrywaj?c si? za nazwiskami znanych ekspert?w. Albo po prostu nie wyobra?amy sobie tego, co widzia?, jak pomys?owy dzikus nurkuj?cy w morzu nie jest w stanie pomie?ci? atomowego okr?tu podwodnego widzianego pod wod? w jego obrazie ?wiata. Na zdj?ciu widzimy tr?by powietrzne, lejek lub co? innego, o dziwnym symetrycznym kszta?cie, jakby tworz?c kana? energetyczny z naturalnym reaktorem helowo-wodorowym S?o?ca szalej?cym miliardy lat A oto kolejne UFO, w kszta?cie cygara, unosz?ce si? nad gwiazd?. Nie jest do ko?ca jasne, jak daleko od aparatu znajduje si? ten obiekt. Wed?ug niekt?rych znak?w d?ugo?? «filaru» to trzy ?rednice Ziemi. Eksperci NASA wyja?niaj? zjawisko wad optyki lub po prostu milcz?. Niemniej jednak, zgodnie z prawem Stan?w Zjednoczonych dotycz?cym wolno?ci rozpowszechniania informacji, zdj?cia uzyskane z sond kosmicznych s? regularnie wydawane do ?wiatowej sieci w celu ich przegl?dania przez wszystkich. Powiedzmy tym ekspertom, ?e to nasze wielkie «Dzi?kuj?» Sze?cienne UFO s? do?? powszechne w Uk?adzie S?onecznym. Spisekom agencji kosmicznych ?atwiej jest jednak przekaza? t? form? jako grup? martwych pikseli, wad kamery. Tak czy inaczej, S?o?ce i to, co dzieje si? w pobli?u, s? oczywi?cie interesuj?ce dla entuzjast?w NASA. W sierpniu 2018 r. Sond? Parkera wys?ano prosto z Przyl?dka Canaveral do naszej gwiazdy. Lista zada? tego, uzbrojonych w prostok?tn? tarcz? jak rzymski legionista urz?dzenia, obejmuje zbli?enie z fotosfer? S?o?ca na zaledwie 6 milion?w kilometr?w. Odleg?o?? ta jest dziesi?? razy kr?tsza ni? wysoko?? orbity okrytej skwiercz?cym wiatrem s?onecznym Merkurego. Merkury Merkury. On, pierwotnie staro?ytny grecki Hermes, b?g handlu, zysk?w, przebieg?o?ci, racjonalno?ci, zr?czno?ci i elokwencji. Patron zwiastun?w, ambasador?w, pasterzy, podr??nik?w. Mistrz magii, astrologii i alchemii, esencja Trismegistusa, «Trzykrotnie najwi?kszy». Pos?aniec bog?w jest wy?szy. Syn Zeusa i Plejad Maya. Plejady to siedem c?rek Tytana Atlanta, kt?re tworz? wspania?? eskort? bogini polowania Artemidy. ?ona – Eupolimeia, wnuczka Zeusa w nieformalnym zwi?zku. Hermes ma szczeg?lne relacje z innym ?wiatem. W ten spos?b mo?e swobodnie wej?? do podziemnego Hadesu i opu?ci? go, bez uszczerbku dla jego zdrowia i pami?ci. Zdolno?? do utrzymania nieograniczonej pami?ci podczas przekraczania rzeki Styks otrzymuje syn Hermesa, przyjaciel, zwiastun Argonaut?w Efalid. W ten spos?b jest r?wnie? nie?miertelny. ?rednica posiadania przez patrona handlu wynosi 4, 9 tysi?cy kilometr?w (0,4 ziemskiego). Okres rewolucji wok?? jej osi to 58 ziemskich dni. Zmiany temperatury na powierzchni planety wahaj? si? od -19°C w nocy do plus 430°C po po?udniu. Przyspieszenie grawitacji (proporcjonalnie do si?y grawitacji) wynosi 3,7 ms metr?w kwadratowych, tj. 2,5 razy mniej ni? na Ziemi. Druga pr?dko?? kosmiczna wynosi 4,25 km. c. R?wnikowa pr?dko?? obrotowa wynosi nieco ponad 3 m. S. Tak wi?c, oto uwaga dla pisarzy science fiction, od pocz?tku skwiercz?cego dnia astronauta mo?e odej?? szybkim krokiem, o ile ma wystarczaj?c? si?? i poda? tlenu. Po ?wi?tyni Merkurego nast?puje trzy czarno-bia?e zdj?cia bez komentarza. Poddajemy si? najg??bszej filozoficznej i mistycznej kontemplacji. Tutaj ??czy si? ciep?o i zimno, najg??bsze ciemno?ci i osza?amiaj?ce ?wiat?o. ?wi?tynia Merkurego w rzymskich baihach. Budowa pierwszego wieku naszej ery. W istocie ?wi?tynia jest krytym basenem z kopu??, w kt?rym p?ywaj? z?ote ryby, przypuszczalnie znak dobrobytu i powodzenia w sprawach handlowych. Podajemy tutaj r?wnie? tak wzruszaj?cy symbol Merkurego, r?zgi pojednania zwanej kaduceuszem. Jak widzicie, s? to dwa wij?ce si? w??e, ca?kiem zgodne mi?dzy sob? Tajemnicza edukacja na Merkurym. Migawka sondy American Messenger 2012. D?ugo?? czarnego prostok?ta wynosi 6 km. Szeroko?? wynosi 3 km. G??boko?? lub raczej wysoko?? nie jest znana. «Drzwi», w przeciwnym razie «Monolit» nie pasuje do otaczaj?cego krajobrazu. Jednak z du?ym prawdopodobie?stwem nie jest to podr?bka. Co wtedy? Wszystko, co ma kszta?t prostok?ta, w?r?d krzywoliniowych, pochy?ych, podartych krater?w, natychmiast przyci?ga uwag?, kosmiczni badacze piskl?cy na kanapie przed komputerem. Tak wi?c w 2017 roku s?ynny entuzjasta UFO Scott Warrent, patrz?c na zdj?cia zrobione sond? Mariner 10 w 1974 roku, odkry? obc? wie?? zbudowan? w centrum jednego z krater?w na Merkurym. Mo?esz by? zainteresowany. Co my?l? o tym nasi bracia na tej planecie, wisz?cej tu? obok S?o?ca? Wenus Rzymska bogini pi?kna, cielesnej mi?o?ci, pragnienia, p?odno?ci i dobrobytu. Rodzice w oryginalnych ?r?d?ach rzymskich zazwyczaj nie s? wskazani. Dzieci s? nieoznaczone w anna?ach Formido World Network i Amur, znacznie lepiej nam znanych. Kupidyn, Eros jest synem Wenus, urodzonym w sojuszu z Uranem, lub, co bardziej prawdopodobne, jednym z czterech podstawowych samowystarczalnych mocy ?wiata. P??niej w wielkim staro?ytnym Rzymie, kt?ry obejmuje kulturalne centrum staro?ytno?ci, Grecja, Wenus zaczyna by? identyfikowana z Afrodyt?. Mitologia tej bogini jest znacznie bardziej przemy?lana. Afrodyta jest c?rk? Zeusa i Hery, jednego z dwunastu najwy?szych bog?w olimpijskich. Ma??onek – b?g ognia, patron rzemios?a kowalskiego Hefajstos. Kochankowie – wielki wojownik Ares (Mars), Dionizos, b?g inspiracji, winiarstwo, teatr i inni. Dzieci s? «infante terrible» Deimos i Phobos, a tak?e mi?dzy innymi Harmonia, Hermafrodyta, Hymen, Priap, Eneasz i trzy boginie zabawy i rado?ci, n?kaj? (?aski). …Przyspieszenie grawitacji na r?wniku (grawitacja) wynosi 0,9 ziemskiego. Okres rewolucji wok?? w?asnej osi to 225 ziemskich dni. Promie? 6052 km. Atmosfera sk?ada si? prawie wy??cznie z dwutlenku w?gla, chmury atmosfery kwasu siarkowego unosz? si? w atmosferze. Ci?nienie atmosferyczne wynosi 92 Ziemia. Praktycznie gaz, kt?rego g?sto?? jest r?wna 7% g?sto?ci wody, jest ju? pewnego rodzaju ciecz?. Temperatura na dolnej powierzchni takiego gazowego oceanu wynosi 460 stopni Celsjusza. Atmosfera Wenus jest zwi?zana z ci?g?ym ruchem ko?owym. Ca?kowita rewolucja wok?? masy planety dwutlenku w?gla, na wysoko?ci 10—50 km. o pr?dko?ci oko?o 100 ms. (na powierzchni – 1 ms) w ci?gu czterech dni. W odleg?ej przesz?o?ci Wenus by?a ca?kiem odpowiednia dla albuminicznych form ?ycia znanych nam jako cia?o niebieskie. Maksymalna temperatura na powierzchni osi?gn??a zaledwie 80 stopni Celsjusza, atmosfera jest do?? rzadka i przezroczysta. Jednak katastrofa planetarna – zderzenie z du?? asteroid? lub komet?, by? mo?e utrata ogromnego satelity – kt?ra sta?a si? jedn? planet?, Merkury (istnieje taka wersja) zmienia to wszystko. Gwiazda poranna w jednym z dala od cudownego momentu zmienia kierunek ruchu wok?? swojej osi i jest otoczona g?st?, ?r?c? atmosfer?. ?ycie, je?li kiedykolwiek tam by?o, si? ko?czy. To mo?e nie by? takie z?e. Kamery radzieckiej sondy «Wenus», kt?re robi? zdj?cia przez p??torej godziny, podczas gdy stacja jest «?ywa», pokazuj? interesuj?c? anomali?. Kamienie o charakterystycznym pod?u?nym kszta?cie, kilka minut po g?o?nym l?dowaniu aparatu, jak gdyby o?mielone ziemskie ostrygi. Czy tak jest, czy pojawienie si? p?kni?? w kamieniach jest gr? ?wiat?a i wyobra?ni, tylko dalsze badania instrumentalne wyja?ni?. Poezja: …Na odleg?ej gwie?dzie Wenus I ciep?e lato i z?oto Na Wenus, ach, na Wenus Drzewa maj? niebieskie li?cie! (Nikolay Gumilev) ?wi?tynia Wenus w Baalbek (nowoczesny Liban). Budynek zosta? zbudowany w III wieku naszej ery na polecenie rzymskiego cesarza Septymiusza Sewera, w kompleksie sanktuarium po?wi?conego Jowiszowi (Zeusowi). Wcze?niej na tej fundacji znajdowa?a si? ?wi?tynia fenickiej bogini Astarte. Przez d?ugi czas ?wi?tynia Wenus by?a u?ywana jako ko?ci?? chrze?cija?ski pod wezwaniem ?wi?tej Barbary. Rysunek po?owy XIX wieku. Od tego czasu budynek poni?s? znaczne szkody. W lewym dolnym rogu nowoczesnego wn?trza Wenus, ciasno owini?ta g?st? atmosfer?. Widok teleskopu Ziemi Wenus bez ubrania. Powierzchnia planety wed?ug spektrometru podczerwieni europejskiej sondy «Galileo». G?ry Wenus. Kiedy widzisz ten krajobraz, nie mo?esz pom?c przypomnie? sobie wierszy z ksi??ki s?ynnego polskiego pisarza science-fiction Stanislava Lema «Astronauci»: «Planeta by?a zamieszkana przez zimne, licz?ce si? stworzenia. Sto pi??dziesi?t lat temu, zaczynaj?c wdra?a? sw?j plan, dyskutowali przede wszystkim, czy ludzie mog? by? przydatni do czego?; i widz?c, ?e nie byliby w stanie nas u?y?, postanowili zniszczy? ca?? populacj? Ziemi. ?rodki, kt?re chcieli w tym celu wykorzysta?, nie powinny zniszczy? ani naszych miast, ani dr?g, ani fabryk… aby p??niej mog?y zosta? wykorzystane. Chcieli rzuci? radioaktywn? chmur? na Ziemi?, a nast?pnie, gdy napi?cie jonizacji spad?o, Bia?a Kula musia?a wys?a? tysi?ce statk?w, kt?re zejd? na powierzchni? wymar?ej Ziemi. Chcieli zniszczy? ?ycie, ratuj?c wszystko, co nie by?o ?yciem; obliczyli wszystko sumiennie, uwzgl?dnili wszystkie czynniki, ale zapomnieli zawrze? w obliczeniach jedno: siebie. Kiedy wielcy emitenci i Bia?a Kula byli ju? prawie gotowi, rozpocz?li wojn? na ostatnim etapie planu. Uda?o im si? osi?gn?? sw?j cel… ale na w?asnej planecie!..» Troch? wi?cej. W odleg?ych latach 70. i 80. dwie radzieckie misje z powodzeniem wyl?dowa?y na Wenus (rosyjska, jak wiadomo, planeta). Kamery klikaj? seri? zdj??. Pierwsze uj?cia pochodz? z ok?adek magazyn?w takich jak «Science and Life» i «Nature». Inne s? zdeponowane w archiwach. Podstawowe znaczenie: ?ycie technologii na Wenus, takiej planecie, jest ograniczone do zaledwie p??torej godziny. Kolejne tranzystory zaczynaj? zawodzi?. Obraz jest g?o?ny. Fotografia – bohaterska misja sowiecka «Venera-7», sierpie? 1970 Niestety stacja staje si? nier?wna, a kamery s? nieco zakopane w ziemi Nowe technologie umo?liwiaj? filtrowanie irytuj?cych zak??ce?. Obraz jest bardzo klarowny. Ko?owrotki z filmami z lat siedemdziesi?tych usuwamy z p??ki i zn?w wypuszczamy w biznes. Co widzimy ze ?wie?ymi oczami? Zanim we?miesz szk?o powi?kszaj?ce i zaczniesz przetwarza? stare, dobre zdj?cia, sp?jrz na Wenus oczami o?wieconego artysty. Wi?c jest Wenus. Kto wie, mo?e kiedy? drzewa z niebieskimi li??mi naprawd? na tym ros?y… M?wi?, ?e teraz jest piek?o. Temperatura wynosi 400 stopni, ci?nienie atmosfery jest na dnie oceanu. Mo?na jednak dostosowa? si? do pieczenia. Ko?ci parowe nie bol?. C??, w g??bi naszego Mariana Trench p?ywaj? tak?e stornie. Jedno ze stworze? Wenus. Na niekt?rych zdj?ciach jest, w innych ju? nie. To si? czo?ga! Na kamieniach jest tylko rowek. Czy to skorpion, czy taki ?limak Kolejny etap przetwarzania (nie wiem, mo?e z udzia?em nie tylko nowych technologii, ale tak?e fantazji) – i widzimy ?limak do?? wyra?nie. Dlaczego nie? ?ycie jest mo?liwe nie tylko na w?glu, ale tak?e przy u?yciu bardziej odpornych na ciep?o zwi?zk?w krzemu Niekt?rzy naukowcy twierdz?, ?e s? to takie grzyby Wenus. Zbyt surowo te kamyki wyr??niaj? si? na tle og?lnego koloru i zaokr?glonego kszta?tu. My?l?, ?e to bardziej ostrygi. Amerykanie, cho? nie rzucaj? si?y l?dowania na w?a?ciw? powierzchni? Wenus, ale skanuj? jej powierzchni? z dobrym radarem. Jako?? obrazu odpowiada optyce. Z powodu zbli?aj?cych si? ???tych chmur nie ma innego sposobu na zobaczenie czegokolwiek. Co widzimy Jaka? baza Wenus lub forteca. Oczywi?cie zbudowa?em to nie ?limaki Przyjrzyjmy si? bli?ej. Imponuj?ca konstrukcja przypomina ogromn? batyskaf?. Kto w tym mieszka? Gady wed?ug Igora Prokopenki (Ren-TV)? A mo?e ca?kiem urocze humanoidy, takie jak ksi??ycowa dziewczyna, kt?r? Aleksiej Leonow i jego ameryka?scy przyjaciele znale?li w statku kosmicznym? Nie wiemy. Kiedy mo?na skosztowa? smaku ostryg wenusja?skich? Ale co, je?li s? rozs?dne? Tyle pyta? i tak ma?o odpowiedzi. Mo?e te jasne czasy nadejd?, gdy ludzko?? zjednoczy si? i rzuci si? na planety i gwiazdy. A nad gor?c? powierzchni? planety mi?o?ci unosz? si? tak wspania?e miasta Ziemia Ziemia. Ona jest Gaj?. Chonia. Roman Tellus. Staro?ytna grecka bogini, uosobienie Ziemi, rodzi niebia?skie b?stwo, Urana, od kt?rego po owocnym deszczu rodz? si? wszystkie ?ywe istoty. Wnuk Gai, Zeus, usuwaj?c z w?adzy ojca i sprawy, rz?dzi? planet? (wi?kszo?? Europy) a? do upadku ?wiata staro?ytno?ci. Oryginalna bogini sama rzadko ingeruje w sprawy bog?w, ludzi i innych ?ywych ?wiat?w, wol?c udziela? rad i zachowywa? wiedz?. Z jakiego? powodu ?wi?tynie nie s? wznoszone na cze?? bogini Gai, tylko sporadycznie o?tarze i rze?by. Ziemia – wraz z Merkurym, Wenus i Marsem – jest ziemsk? planet?, najwi?ksz? z nich, o aktywno?ci geologicznej, silnym polu magnetycznym i og?lnie m?wi?c ?yw?. ?rednia ?rednica wynosi 12 742 km. Obw?d wynosi dok?adnie 40 000 km. Taka dok?adno?? wynika z faktu, ?e w przesz?o?ci miernik by? definiowany jako sto milion?w cz??ci odleg?o?ci od r?wnika do bieguna p??nocnego przez Pary?. Pierwsza pr?dko?? kosmiczna wynosi 7 91 km. c. ?rednia temperatura powierzchni wynosi 14,8 C. Sk?ad atmosfery wynosi 21% tlenu, 78% azotu i 1% innych gaz?w. Najwy?sz? g?r? jest Everest, w przeciwnym razie Chomolungma (Tybet), 8848 km. nad poziomem morza. Najg??bsz? nizin? jest R?w Mariana (mi?dzy Australi? a Japoni?), 10 994 m poni?ej poziomu morza. Ksi??yc zaczyna wirowa? wok?? Ziemi 4,5 miliarda lat temu w wyniku zderzenia Gai z hipotetyczn? planet? Theia wielko?ci Marsa. Wed?ug innej teorii (dlaczego nie), Selena wchodzi na orbit? Ziemi zaledwie 12 tysi?cy lat temu, towarzysz?c jej zjawisku fal? docieraj?c? do samego szczytu Everestu. Ziemia powstaje z planetoid, py?u, gaz?w, fragment?w dysku protoplanetarnego w zaledwie 10—20 milion?w lat, trzysta milion?w lat wcze?niej. Woda, niegdy? substancja sk?adowa komet i asteroid, przep?ywa teraz przez banaln? instalacj? wodoci?gow? i wype?nia nasz? szklank?. Uwa?amy, ?e dobrze znamy nasz? planet?. W rzeczywisto?ci ka?de prawdziwe przedstawienie historii ludzko?ci rozpoczyna si? 200 lub 220 lat temu, od czasu masowej dystrybucji prasy okresowej. To, co dzia?o si? wcze?niej, to tylko spekulacje, przypuszczenia, fragmenty nieznanej ca?o?ci. Ludzko?? jest jak doros?a osoba pr?buj?ca zrozumie?, z jakiego wydarzenia w dzieci?stwie pami?ta siebie. Jednak dzieci?stwo Ziemi jest ogromne. Spr?bujmy wydoby? z g??bi zbiorowej pami?ci trzy ledwo odr??nialne i rzekomo st?umione obrazy: Przedstawia zdj?cia powierzchni Ziemi w nocy z orbity Ziemi. Dzi?ki obfito?ci ?wiat?a mo?na oceni? g?sto?? zaludnienia i rozw?j gospodarek kraj?w Ile wiemy o przesz?o?ci i tera?niejszo?ci niebieskiej planety? Historia jest bardziej prawdopodobna, co przedstawiaj? nam naukowcy, kieruj?c si? ich zainteresowaniami. Bardzo interesuj?ca formacja na dnie Oceanu Atlantyckiego jest ?atwa do znalezienia przy u?yciu najpopularniejszego zasobu internetowego. Znajd? na mapie satelitarnej Sahara Zachodnia, Wyspy Kanaryjskie (na przyk?ad Santa Cruz de Tenerife) nad i na zachodzie, podejd? do podn??a wspania?ego grzbietu ?odzi podwodnej. Widzisz boki prostok?ta przera?one r?wnoleg?ymi liniami, 120 i 140 kilometr?w. Oczywi?cie s? to pozosta?o?ci miasta-pa?stwa, kt?re mo?na by?o por?wna? tylko z kambod?a?skim Angkorem w szczytowym momencie. Troch? zmieszany przez szeroko?? linii – trzy kilometry. Mo?na to jednak wyt?umaczy? r?wnie? przekazaniem kana??w ?eglugowych lub pas?w rozwoju miejskiego. Wyspy Madery znajduj? si? niedaleko Atlantydy. Mieszka?cy staro?ytnej metropolii, owszem, ci m??czy?ni w przestronnych togach i ich pi?knych kobietach z trudem mogli odm?wi? sobie w popularnym, tytu?owym drinku. Kontynuujemy podr?? na zach?d. G?ra Ampere. Do tej ma?ej dziewczynki w latach 1974—1980. Radzieckie statki s? cz?sto wysy?ane z solidnym baga?em sprz?tu naukowego. Na g??boko?ci 80—200 metr?w kamery wykrywaj? kamienne p?yty umieszczone w prostych liniach przecinaj?cych si? pod k?tem 90?. Te zabytki znajduj? si? dok?adnie tam – 600 kilometr?w na zach?d, 200 kilometr?w na po?udnie od Gibraltaru, gdzie grecki filozof Platon wskaza? lokalizacj? mitologicznej Atlantydy. Pa?stwo zgin??o, zst?pi?o na dno oceanu, wed?ug tego samego ?r?d?a 12 tysi?cy lat temu. Wsp??cze?ni naukowcy oferuj? t? sam? dat?, co holoce?ski kamie? milowy bogaty w katastrofy. Ale umys? odrzuca wszystko, co nie jest zawarte w fundamencie odbudowanego budynku Historii. Kontury staro?ytnego stanu s? zadeklarowane jako hydrografy. Pieni?dze s? na wszystko, ale nie na nowych badaniach. W przeciwnym razie naukowcy b?d? musieli odpowiedzie? za swoj? prac?, w kt?rej mocno wskazano, ?e dwana?cie tysi?cy lat temu cz?owiek nie m?g? zbudowa? prymitywnej chaty, przyci?? skrobaka i podpali? Ciekawa rzecz zosta?a odkryta w 1997 r. Przez szwedzk? grup? badawcz? Ocean X Team na dnie Morza Ba?tyckiego. Jest to dysk o ?rednicy 60 metr?w, szeroko?ci 4—5 metr?w, dw?ch r?wnoleg?ych kraw?dziach, w?az?w, segment?w. Edukacja idealnie nadaje si? do definicji «statku kosmicznego kosmit?w». Dwie?cie metr?w od niego jest inny podobny obiekt mniejszy. Czy rzeczywi?cie ma miejsce samob?jcza bitwa powietrzna? Nurkowie wyposa?eni w specjalny sprz?t s? zanurzeni na 85 metrach – i nie s? rozczarowani tym, co widz?. Sonar nie zwodzi. To naprawd? klasyczny lataj?cy spodek. Na podstawie materia??w z wypraw kr?cone s? filmy, publikowane s? artyku?y. Wtedy szum informacyjny ust?puje To jest to, kosmici UFO. Albo, co jest mo?liwe, praca naszych odleg?ych przodk?w? Prawdopodobnie nie s? to baterie przybrze?ne i kawa?ek ska?y, kt?ry nie zosta? wtoczony przez lodowiec… Co o tym s?dzisz? Ale aparat psychiczny przeci?tnego przedstawiciela ludzko?ci odrzuca t? wiadomo?? na bok. Nie chodzi o agent?w rz?du ?wiatowego, kt?rzy pr?buj? co? ukry?, ale w tym nasz? w?asno??. To, co nie jest istotne, jest t?umione przez specjalne mechanizmy ochronne psyche. To, co sta?o si? z Ziemi? w przesz?o?ci, dzieje si? w tera?niejszo?ci, mo?na j? zrealizowa? w przysz?o?ci – odzwierciedlaj? si? tylko wybrani Ziemianie. Mo?e to ty i ja? Sie? tuneli pod ziemi? jest czym?, co mo?e mie? najwi?ksze znaczenie w o?wieceniu samo?wiadomo?ci ludzko?ci. Z jakiego? powodu zjawisko to jest ignorowane przez rz?dy na ca?ym ?wiecie. Raporty o takich wynikach pojawiaj? si? tylko sporadycznie w «specjalnych projektach» kana??w telewizyjnych o do?? w?tpliwej reputacji. Jest jednak troch? ziarna prawdy. Ponadto prawd? naj?atwiej jest ukry?, je?li m?wimy o tym otwarcie i ??czymy si? ze sporami o «teori? p?askiej Ziemi» i wszechobecne gady. Tunel ten, wed?ug autora strony internetowej, rozci?ga si? gdzie? w pobli?u Bu?garii. Tutaj mo?esz je?dzi? konno. G??boko?? takich konstrukcji zaczyna si? od 200 metr?w. Podziwiamy po cichu. Czy stary Ballogue wyjdzie z g??bi struktury znanej nam z hobbita Bilbo? Jeden ze stosunkowo ma?ych tuneli po?o?onych przez nieznan? cywilizacj?. Niekt?re z nich s? tak niskie, ?e zwyk?y cz?owiek mo?e tylko czo?ga? si? wzd?u? nich. I wydaje si?, ?e jest to do?? normalna wysoko?? dla budowniczych z wysoko?ci?, najwyra?niej oko?o 1,2 metra. Lokalizacja tego konkretnego tunelu nie jest dok?adnie okre?lona przez autor?w zdj?cia. To nie jest tak znacz?ce. Takie przej?cia rozci?gaj? si? na tysi?ce kilometr?w w r??nych krajach, morzach, a nawet oceanach. Na przyk?ad mo?na przenie?? si? z Tybetu lub regionu Wo?gogradu (grzbiet Medveditskaya) do Ameryki P??nocnej lub Po?udniowej. Tunel gdzie? pod Indiami. Wygl?da na to, ?e lokalny smak luksusowej Golcondy, granat?w, rubin?w, zabawnych oczu szmaragd?w jest nadal obecny tutaj. ?ciany s? stopione do stanu szklistego i dok?adnie przetworzone. Korzystaj?c z danych NASA (Google Sky) przekazanych ludziom na Ziemi, entuzja?ci bada? ujawniaj? wiele ciekawych rzeczy w dalekiej i bliskiej przestrzeni. Prezentowany obiekt w kszta?cie cygara znajduje si? na wysokiej orbicie ziemi. P??tora kilometra d?ugo?ci, sto metr?w szeroko?ci. Wygl?da na to, ?e obcy obserwuj? nas uwa?nie. Ksi??yc Selena, ona jest Ksi??ycem (Promieniowaniem), albo Mene jest c?rk? Hyperiona i Tei. Hyperion jest tytanem, synem Urana i Gai. Theia jest znowu tytani?, najstarsz? c?rk? Urana i Gai. M?odsza siostra to promienny Eos, bogini porannego ?witu. Brat nie jest nikim innym jak Heleos, b?stwem s?onecznym wysoce szanowanym w staro?ytnej Grecji. Z czasem Geleos jest identyfikowany z Apollo. Dzieci Seleny s? nam ma?o znane Ers, Nemeus i Nemean lwy. W Rzymie Selena staje si? bogini? polowania na Dian?. ?rednica ksi??yca wynosi 3500 km, czyli 0,27 Ziemi. Grawitacja jest jedn? sz?st? od naszej znanej niebieskiej planety. Pierwsza pr?dko?? kosmiczna wynosi 1,68 km. c, co odpowiada pr?dko?ci ruchu pocisku wystrzeliwanego z pistoletu o d?ugim lufie. Grubo?? kory waha si? od zera do stu pi??dziesi?ciu kilometr?w. Temperatura rdzenia wynosi 200°C. Nie ma pola magnetycznego. Atmosfera jest nieobecna. Zgodnie z danymi indyjskiego satelity Chandrayaan-1 w obszarze bieguna p??nocnego, na dnie krater?w znajduj? si? znaczne pok?ady lodu wodnego ?wi?tynia bogini Diany w Rzymie. Budynek zosta? zbudowany w IV wieku pne na rozkaz kr?la Serviusa Tulliusa. ?wi?tynia jest szczeg?lnie popularna w?r?d plebejuszy i niewolnik?w, wierz?c, ?e sam Servius Tullius by? kiedy? niewolnikiem. Historia jest ca?kiem prawdopodobna, bior?c pod uwag?, ?e przynajmniej dw?ch cesarzy Imperium Rzymskiego przed ich wej?ciem na szczyt w?adzy by?o rzeczywi?cie niewolnikami Dla mi?o?nik?w bezpo?rednich obserwacji przestrzeni. Najwa?niejsze formacje na powierzchni ksi??yca, kt?re s? wyra?nie widoczne przez lornetk?. Z – pod?wietlone na ???to – zgodnie z chi?sk? mitologi? «Lunar Rabbit». A – krater Tycho (na cze?? astronoma Tycho Brahe). B – Krater Kopernik, C – Krater Kepler. Ponadto: 1 – Ocean burz, 2 – Morze deszcz?w, 3 – Morze spokoju, 4 – Morze jasno?ci, 5 – Morze chmur, 6 – Morze obfito?ci, 7 – Morze kryzys?w, 8 – Morze wilgotno?ci. Niekt?rzy obserwatorzy uwa?aj?, ?e kontury m?rz ksi??ycowych bardzo przypominaj? kontury ziemskich kontynent?w. Mascons – pozytywne anomalie grawitacyjne na Ksi??ycu, odkryte w 1968 roku w wyniku analizy parametr?w orbity pi?ciu sztucznych satelit?w misji Lunar Orbiter. Ponadto urz?dzenia wykonuj? zdj?cia 99% powierzchni selenu z rozdzielczo?ci? 60 metr?w lub wy?sz?. Istniej? wersje pochodzenia masek meteorytowych (ale trudno wyobrazi? sobie asteroid?, tak starannie przedstawiaj?c? substancj? jej j?dra w okr?gu) lub nawet osadow? (zak?adaj?c istnienie prawdziwego ksi??ycowego morza w przesz?o?ci). Mi?dzy innymi czerwone k??ka, kt?re widzisz, prawie nie pokrywaj? si? z formacjami geologicznymi na powierzchni. Ale z pewno?ci? wiemy, ?e anomalie grawitacyjne s? tworzone przez obce struktury pod tytanow? pow?ok? pustego ksi??yca. Widzimy miasta i bazy obcych z ich plec?w …W 1971 roku astronauci misji Apollo 14 zrzucili etap startu modu?u ksi??ycowego na ksi??yc. Wcze?niej zainstalowane sejsmografy rejestruj? oscylacje powierzchni przez niezwykle d?ugi czas – oko?o p??torej godziny. Dane te pozwalaj? entuzjastom poszukiwa? pozaziemskiej inteligencji, aby twierdzi?, ?e Ksi??yc jest pusty… ma skorup? z tytanu, a tak naprawd? jest ogromn? stacj? kosmiczn? przebran? za naturalne cia?o niebieskie. Jednym z potwierdze? tej wersji jest idealna okr?g?a orbita ksi??yca. Praktycznie wszystkie satelity, wszystkie cia?a niebieskie maj? orbit? eliptyczn?, z odpowiednim aphelium (najwi?ksza odleg?o?? od «gospodarza») i perygeum antagonistyczne. Ksi??yc opisuje idealny okr?g wok?? Ziemi. Pierwsza opcja – Selena stworzona przez wp?yw Ziemi i obiektu wielko?ci Marsa. To zdarzenie jest tak ma?o prawdopodobne, ?e wersja sztucznego pochodzenia Ksi??yca na jego tle wydaje si? ca?kiem wiarygodna… Nale?y zauwa?y?, ?e pewna grawitacyjna sfera przyci?gania cia?a niebieskiego jest rzeczywist?, ale nie do ko?ca zrozumia??, a nawet paradoksaln? rzecz?. Ksi??yc wp?ywa jednocze?nie na ziemi? i s?o?ce. Si?y te s? por?wnywalne. Logiczne jest, ?e S?o?ce powinno przynajmniej w jaki? spos?b przyci?gn?? orbit? Seleny kr???cej wok?? Ziemi. Jednak wszystko wygl?da tak, jakby Ksi??yc w og?le nie czu? heterogeniczno?ci grawitacji S?o?ca, «podporz?dkowuj?c si?» wy??cznie swojej «kochance» Ziemi. To samo dotyczy wszystkich innych ksi??yc?w i planet. ?ci?le m?wi?c, rozwi?zania «problemu trzech cia?», czyli poruszanie si? i jednoczesne wzajemne przyci?ganie do siebie obiekt?w niebieskich, w og?le nie istniej?. Ta pozycja, po wielu tw?rczych udr?kach testowanych przez astronom?w, zosta?a udowodniona przez francuskiego matematyka Henri Poincare pod koniec XIX wieku. Конец ознакомительного фрагмента. Текст предоставлен ООО «ЛитРес». Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию (https://www.litres.ru/pages/biblio_book/?art=43018255&lfrom=688855901) на ЛитРес. Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.